Το εορταζόμενο Πολυτεχνείο αποτελεί ιστορικό ορόσημο των αγώνων του φοιτητικού κινήματος για την δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης. Αυτοί όμως οι αγώνες του εμπεριέχουν και την αγωνια των νέων ανθρώπων για πρόοδο. Το πανεπιστήμιο αποτελεί, ιδιαίτερα στον σύγχρονο κόσμο, την αιχμή του δόρατος για κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική πρόοδο πολιτών και πολιτείας. Και αυτή με την σειρά της έχει ανάγκη από την αξιοκρατία, τις ίσες ευκαιρίες στην μόρφωση και στην εκπαίδευση.
Η δημοκρατία είναι σήμερα στην χώρα μας εμπεδωμένη, όπως και η ελευθερία της έκφρασης. Θα έλεγα ότι ίσως κάποιες φορές η ελληνική κοινωνία καταχράται των δυο αυτών δημοκρατικών κεκτημένων στο όνομα του Πολυτεχνείου, μπερδεύοντας τα με την εσωστρέφεια, τον εγωκεντρισμό και την ασυδοσία. Αυτή η κατάχρηση έχει συνεισφέρει τα μάλα στην γενικευμένη κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική χρεοκοπία των τελευταίων δεκαετιών.
Τα αιτήματα λοιπόν του Πολυτεχνείου για πρόοδο, μόρφωση, αξιοκρατία παραμένουν επίκαιρα και ανεκπλήρωτα.
Η συνέχεια των αγώνων του Πολυτεχνείου οφείλει πλέον να εστιάσει στην ποιοτική αναβάθμιση των πανεπιστημίων προκειμένου να βοηθήσουν την χώρα και τον λαό της να εξέλθει μόνιμα από την κρίση. Χρειάζονται δηλαδή καθημερινά πολλά μικρά Πολυτεχνεία για ανοιχτά, αξιοκρατικά, χειραφετημένα, άριστα πανεπιστήμια που θα συμβάλουν στην αλλαγή της παραγωγικής βάσης, στην προώθηση μιας διεθνώς ανταγωνιστικής οικονομίας και θα συνεισφέρουν καθοριστικά στην κοινωνική και οικονομική πρόοδο του λαού μας. Υπό αυτήν την έννοια το Πολυτεχνείο ζει και οφείλει και πάλι να βοηθήσει την χώρα.
