Η κρίση άλλαξε τις ζωές μας, τις ανάγκες μας, τις προοπτικές μας, κονιορτοποίησε τις βεβαιότητες μας, διέλυσε τις χίμαιρες μας. Το αποτύπωμα της πιο βαθύ, πιο βαρύ σε μια γενιά νέων ανθρώπων που γνώρισαν μετά το σχολείο έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από αυτόν των γονιών τους, με την βαριά ευθύνη των τελευταίων.
Η κρίση έφερε μια νέα κοινωνική διαστρωμάτωση στους νέους ανθρώπους. Κάποιοι παρέλυσαν από τον φόβο του αβέβαιου μέλλοντος, αποστασιοποιήθηκαν από την δημιουργική ζωή και πορεύονται με τα επιδόματα και τις πενιχρές συντάξεις των γονιών και των παππούδων τους. Κάποιοι θαρραλέοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον τόπο της μαρτυρικής αβεβαιότητας, την ανεργίας και του σκοτεινού μέλλοντος και μετανάστευσαν. Υπάρχει όμως και η γενιά των ηρωικών, των μαχητών της ζωής που έμεινε στην χώρα και προσπαθεί να αλλάξει την ζωή της, εδώ στα δύσκολα, στα ζοφερά.
Είναι τα παιδιά που συναντώ στα πολυκαταστήματα να δουλεύουν πέντε ώρες καθημερινά, 6 μέρες τη βδομάδα για 300 ευρώ. Να κάνουν δυο και τρεις δουλειές για να στηρίξουν μια ζωή οικονομικά ανεξάρτητη από τους γονείς τους. Παιδιά με σπουδές, με μόρφωση. Γεμάτα ευγένεια, αξιοπρέπεια και θέληση για δημιουργία. Τα διακρίνω στις μικρές επιχειρήσεις που ξεφυτρώνουν, σχετικές με τις νέες τεχνολογίες, με το διαδίκτυο, τα φυσικά προϊόντα, τις νέες καλλιέργειες, τις νέες υπηρεσίες.
Παιδιά που αντιμετωπίζουν την αβεβαιότητα με θάρρος, παίρνουν ρίσκα για το μέλλον τους, σε μια κοινωνία που έχει για θρησκεία την βεβαιότατα, την μονιμότητα, το έτοιμο, το βόλεμα, το εύκολο.
Συναντώ στους δρόμους τα νέα παιδιά της αστυνομίας που για 600 και 700 ευρώ καθαρά παίζουν την ζωή τους κορώνα-γράμματα καθημερινά για την προστασία μας, χλευαζόμενοι από τους μόνιμους ‘προοδευτικούς’ του Δημοσίου.
Ζω καθημερινά τους νέους επιστήμονες, ερευνητές που για 600 Ευρώ καθαρά παράγουν κορυφαία επιστήμη μέσα στα πανεπιστήμια μας και τα ερευνητικά μας κέντρα. Όλοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι κρατούν την οικονομία ζωντανή και ανταγωνιστική και δίνουν τον απαραίτητο χρόνο στην χώρα να κάνει τις αναγκαίες διορθώσεις για ένα καλύτερο αύριο. Είναι μέσα από αυτούς τους μαχητές της ζωής που θα ξεπηδήσουν οι αυριανοί κορυφαίοι επιχειρηματίες, κορυφαίοι επιστήμονες, κορυφαίοι τεχνίτες.
Ευχή είναι να ξεπηδήσουν και οι νέοι πολιτικοί της πραγματικής ζωής, αυτοί με την συναίσθηση και την ενσυναίσθηση που απαιτεί η πολιτική. Ζοφερή αντίθεση σε αυτήν την εικόνα της θαρρετής και ουσιαστικής μάχης για ζωή οι αυτόκλητοι υπερασπιστές-επαναστάτες των βόρειων προαστίων που εκτονώνουν εκ του ασφαλούς την επαναστατικότητα τους κάθε χρόνο στα Εξάρχεια και το κέντρο της Αθήνας.
Οι καλοζωισμένοι γόνοι των βολεμένων, τα παιδιά κάποιων ‘προοδευτικών’ πολιτικών με παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς που αυτόκλητα έχουν συνηθίσει να καίνε την Αθήνα, δήθεν υπερασπιζόμενοι τους πραγματικούς μαχητές της ζωής.
Μέρες που είναι …
