Γράφει ο Δημήτρης Πανδρεμμένος
Ουδέν κακόν αμιγές καλού λένε. Παλιότερα ως νέος και περισσότερο ενθουσιώδης δεν το πίστευα. Πλέον, ως μεγαλύτερος και με κάποιες επιπλέον εμπειρίες το ασπάζομαι και διαπιστώνω ότι ισχύει, κατά την κρίση μου.
Κακά τα ψέματα, στο άκουσμα της είδησης ότι ο κορωνοϊός επισκέφτηκε τη χώρα μας και με τις μέρες να περνούν, ταυτόχρονα με τη λήψη μέτρων από τη μεριά της Πολιτείας, βιώσαμε όλοι σωρεία δυσάρεστων συναισθημάτων όπως σοκ, φόβος, θυμός, θλίψη, ανησυχία, αγωνία. Έπειτα, αρχίσαμε να προσαρμοζόμαστε κι εν τέλει να συνηθίζουμε.
Κατατάξαμε την πανδημία μέσα στο μυαλό μας ως απειλή και της δώσαμε διαστάσεις εχθρικές, τουλάχιστον αρκετοί από εμάς. Προσωπικά, θα της δώσω και μια άλλη εκδοχή, τη διδακτική, την εκδοχή που μας άνοιξε το δρόμο για την αυτοκριτική, τη συνειδητοποίηση, το ξεκαθάρισμα, το ξεσκαρτάρισμα. Τι μας δίδαξε, λοιπόν, ο ιός;
Η COVID-19 μας υπενθύμισε ότι εφόσον διαθέτουμε τα βασικά αγαθά, τροφή, νερό, στέγη, οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες, τη στιγμή που άλλοι συνάνθρωποί μας παγκοσμίως τα στερούνται καθημερινά.
Η COVID-19 μας βοήθησε να αξιολογούμε ωριμότερα τις σκέψεις μας και να καταλήγουμε ασφαλέστερα σε συμπεράσματα. Τόνωσε την κρίση μας ως προς το γνήσιο, το αληθινό και το αυθεντικό από τη μία, ενώ από την άλλη υπερτόνισε το ψεύτικο, το κακεντρεχές, το κακόβουλο.
Η COVID-19 θα έλεγα λαϊκά ότι ξελαμπίκαρε το νου για τις προθέσεις του άλλου. Στα δύσκολα φαίνεται ο χαρακτήρας του άλλου λέει ο λαός μας. Για μένα, έκανε εκκωφαντικό θόρυβο ο πονηρός, ο ειλικρινής, ο συμφεροντολόγος, ο αλτρουιστής, ο εγωκεντρικός.
Η COVID-19 μας έδωσε μια ευχάριστη και εναλλακτική ερμηνεία του ελεύθερου χρόνου. Μαγειρέψαμε περισσότερο, διαβάσαμε περισσότερο, σκαλίσαμε είδη μουσικής άγνωστα ή και παρεξηγημένα, πειραματιστήκαμε σε ασχολίες που ανέκαθεν μας άρεσαν αλλά ποτέ δεν καταπιανόμασταν μ’ αυτές.
Η COVID-19 ανέδειξε επιβλητικά το λόγο για τον οποίο τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, τα γνωστά social media, είναι ευλογία και κατάρα συνάμα. Αφενός, διεύρυναν την εξ αποστάσεως επικοινωνία με διάφορα άτομα, νιώσαμε δίπλα μας εντονότερα τους άλλους έστω και νοητά, αφετέρου μετέτρεψαν αρκετό κόσμο σε άκριτο δέκτη των πάντων, έρμαιο σε διαχειριστές σελίδων ή ηλεκτρονικών σελίδων.
Τέλος, η COVID-19 έκανε ένα υπέροχο δώρο στον καθένα μας, Του επέτρεψε να δει τις αντοχές του, τα όριά του, τις αντιστάσεις του. Ήρθε ως μπαμπούλας και συνέβαλε σε μια καταναγκαστική και επιβεβλημένη αυτοκριτική, αν θα μπορούσα να το πω έτσι, αρωγός στην προσπάθεια του καθενός για προσωπική εξέλιξη, που είναι ή θα έπρεπε να είναι, το ζητούμενο.
Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά σε όλους με υγεία!
