Καλέ τώρα θυμήθηκα!!! Αναρωτηθήκανε κάποιες κυρίες τις προάλλες , ποιός μου έκανε κακό και αν τελικά είχα μπλέξει με κάποια σχέση που με πλήγωσε. Αααααχ! Εμένα προσωπικά; Η μόνη σχέση που θα μπορούσε να με έχει πληγώσει είναι η αποτυχημένη συνεργασία του Rick Owens με τον οίκο Moncler που πραγματικά ήτανε “μαχαίρι στην καρδιά” ενώ την περίμενα τόσο πολύ.
Εκτός αν πρέπει να αναφερθώ στην φίλη μου Κατρίνα που την εποχή που ήρθε στην πόλη της Λάρισας στην τελευταία τάξη του γυμνασίου δεν την κάνανε παρέα τα παιδιά της Λαρισαϊκής κοινωνίας γιατι οι γονείς της ήτανε χωρισμένοι και δεν ήτανε καλή συναναστροφή. Καθηγητές να έχουνε βάλει στο μάτι ένα παιδάκι στεναχωρημένο και απόμακρο, μοναχικό και με δαίμονες άλλου είδους στο κεφάλι του , χωρίς παρέες στα διαλείμματα, με τα υπόλοιπα κοριτσάκια να βάζουνε το χέρι μπροστά, να χαζογελάνε και να το κοιτάνε σαν ούφο.
Αγριότητα στο έπακρο για μια παιδική ψυχή. Βέβαια καλύτερα, καθώς τι τις ήθελε τις φίλες που έκανε μετά , άχρηστες και χωρίς ίχνος γούστου της βγήκανε και με έπαρση που πήγαζε από τον δικό της αέρα στην παρέα τους. Και φυσικά είχε εμένα, βράχο τόσα χρόνια δίπλα της.
Τώρα, στις εποχές μας, αν συμβαίνανε όλα αυτά θα το είχαμε κλείσει το 1ο Λύκειο και θα είχανε κινητοποιηθεί άπειροι σύλλογοι για το πόσο σκληρά αντιμετωπίζανε κάποτε τα «διαφορετικά» παιδιά, τα μυξιάρικα των φαντασμένων πλουσίων, που στην συνέχεια κάνανε κωλοτούμπες στα πόδια τους, αλλά όπως όλοι ξέρουμε η αναγνώριση αργεί δυστυχώς να έρθει.
Χρόνια περάσανε θα μου πεις από τότε, αλλά δυστυχώς αυτή η νοοτροπία κρατάει ακόμη. Ο πιο “δυνατός” γονιός, που ξέρει τα περισσότερα και υποθέτει τα πάντα, μεγαλώνει ένα παιδί που δημιουργεί λασπολογία και αναμασά κακοήθειες και πάει λέγοντας για τους γύρω του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την κυρία που διατηρούσε το πιο in σουβλατζίδικο της πόλης, που παρότι έκλεισε, δεν ξέρω αν έχει φύγει ακόμη και τώρα που μιλάμε η τσίκνα από τα ρούχα της, η οποία δεν ήθελε να σταθεί στην τέχνη του χοιρινού του μαγαζιού της, αλλά τα πήρε κρανίο με μια κοπέλα με ανερχόμενη δουλειά τότε, που τόλμησε να πει ότι της αρέσει το sushi σε μια συνέντευξη. Απαπαπαπα η οργή της βλάχας είναι λίγο μπροστά στο τι ξεστόμισε το στόμα της που δεν το πολυανοίγει λόγω των πολλών μαύρων σφραγισμάτων που έχει κάνει, αλλά κατά τα άλλα , μαλλί καρμπολάχανο κομμωτηρίου και έξω για μπυρόνια σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο με τον άντρα της. Φαντάζομαι την παιδεία που προσφέρει στα τέκνα της και τρελαίνομαι .
Κάπως έτσι μεγαλώσανε κάποια παιδιά που όσο δυνατά και αν σταθήκανε και συνεχίζουν να αγωνίζονται, κρυβόντουσαν για πολλά διαλείμματα στις τουαλέτες του σχολείου γιατί ντρεπόντουσαν τα πηγαδάκια του παιδιού της παραπάνω κυρίας.
Δυστυχώς οι μανούλες της Λάρισας που μαζευτήκανε και αρχίσανε να γράφουν διάφορα για την Ούρσουλα , θα πρέπει να αρχίσουν να αναθεωρούν και να σκεφτούν πώς θα αισθανθούν αν στην θέση αυτής της ξετσίπωτης βρεθεί κάποτε το παιδί τους. Τώρα βέβαια ίσως να είναι ψιλά αυτά τα γράμματα , αλλά και όμως έτσι ίσως να καταφέρουμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Και να σταματήσει επιτέλους να υπάρχει αυτός ο ρατσισμός της επαρχίας…!
Τα φιλιά μου και μην ξεχνάτε … Σας αγαπώ ! (Δανεική ατάκα)
