Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ
Ένα πανό, κρεμασμένο έξω από το Διοικητήριο του Γενικού Νοσοκομείο Λάρισας, λίγες λέξεις, πόνος και μια ανθρώπινη περιπέτεια που καλύπτεται πίσω από την εικόνα.
Η πανδημία του κορωνοϊού καλπάζει και ο πολίτης εξοικειώνεται με απλούς αριθμούς. «207» τα νέα κρούσματα. «Χ» οι νεκροί της χθεσινής μέρας. «Ψ» οι διασωληνωμένοι. Πίσω από τα «χ» και τα «ψ» ανθρώπινες ιστορίες με ελπίδες και δράματα δημιουργούν το σκηνικό του μακάβριου έργου που τα έχει όλα: μάχη για τη ζωή και τον θάνατο, ελπίδα και φόβο, ανατροπή και νίκη, ήτα και πένθος.
Ο Νίκος Μακρής εργάζεται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας ως Δάσκαλος αφοσιωμένος στον αγώνα της μόρφωσης και της στήριξης των μικρών παιδιών, των πλασμάτων εκείνων που η ζωή δεν τους δίνει απλόχερα το χαμόγελο από νωρίς, αλλά τα υποχρεώνει να μαθαίνουν στους κρύους διαδρόμους και στις κλίνες ενός νοσοκομείου, με πρώτιστο μέλημα να βγουν γερά και δυνατά στην κοινωνία.
Είναι ο Νίκος αυτός που φροντίζει για να ζεσταθούν οι διάδρομοι και οι κλίνες και μαζί με τους δεκάδες γιατρούς και νοσηλευτές δίνει κι αυτός τον καθημερινό αγώνα της νίκης, της κυριαρχίας της ζωής και της ελπίδας.
Ο Νίκος δίνει όμως και τη δύσκολη προσωπική του μάχη. Ανεβαίνει καθημερινά τον δικό του Γολγοθά παλεύοντας με τον καρκίνο του. Ο «επισκέπτης» αυτός του στερεί σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα να σταθεί όπως θα ήθελε, δίπλα στους άλλους που αντιμετωπίζουν το δικό τους πρόβλημα.
Την ώρα που ξεκίνησε μια ακόμα σειρά χημειοθεραπείας κλήθηκε να αντιμετωπίσει και την εισαγωγή της μητέρας του στην ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείο Λάρισας, η οποία θα πρέπει να παλέψει με τον κορωνοϊό.
Ήταν ο Νίκος που έγραψε τα λίγα λόγια στο πανό, για να στείλει το δικό του μήνυμα, όχι μόνο στη μητέρα του, αλλά σε όλους εκείνους που συνεχίζουν να δίνουν την καθημερινή μάχη με τον θάνατο.
Γράμματα και λέξεις πάνω στον καμβά της ίδιας της ζωής που οφείλει να αντισταθεί και να νικήσει.
Ο ίδιος διατηρεί την αισιοδοξία του. Δεν λυγίζει, δεν πτοείται, δεν το βάζει κάτω. Μένει όρθιος και παλεύει.
Εξοργίζεται μόνο όταν διαβάζει τις αμφιβολίες και τα ψέματα. Έχει μάθει όμως καλά πως ο αγώνας για τη ζωή είναι αυτός που αξίζει. Τίποτα άλλο δεν έχει νόημα…
Είθε να πάνε όλα καλά…
