Ο σεβασμός στους νεκρούς είναι υπέρτατος ηθικός κανόνας και χρέος του πολιτισμένου ανθρώπου.
Είναι δε, πάνω από προσωπικές και πολιτικές έριδες, αλλά και πάνω από τους νόμους του Κράτους και τους άρχοντες που τους δημιουργούν (Αντιγόνη-Κρέων).
Εξ άλλου τόσο οι «άρχοντες» όσο και οι νόμοι είναι προσωρινοί, παρά την αλαζονική πίστη αυτών που τους κατέχουν ότι θα διαρκούν εσαεί.
Η υπερεκτίμηση της δύναμης της εξουσίας οδηγεί στην βίαιη, αλαζονική και προσβλητική συμπεριφορά απέναντι στους ηθικούς κανόνες και στους ανθρώπους, διαπράττοντας έτσι την από αρχαιοτάτων χρόνων.
ΥΒΡΗ: Ύβρις δεν είναι μόνο η καταστροφή των λουλουδιών ενός ταφικού μνημείου, είναι και η απαγόρευση απόδοσης τιμών.
ΑΤΗ: μετά την Ύβρη η Ατη – σταλμένη από τους Θεούς- θολώνει το νου των υβριστών και τους οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερες ασέβειες και ύβρεις
ΝΕΜΕΣΙΣ: οι συνεχόμενες ασέβειες προκαλούν την οργή και την εκδίκηση απέναντι στους υβριστές
ΤΙΣΙΣ: ώσπου τελικά επέρχεται η πτώση και η καταστροφή τους, η Τίσις.
Απλές συνειρμικές σκέψεις, βλέποντας την αλαζονική συμπεριφορά της εξουσίας, με αποκορύφωμα την χθεσινή, της 6ης Δεκεμβρίου, ημέρα της δολοφονίας του 15χρονου Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό Κορκονέα.
Δεν ήταν μόνο η ανθοδέσμη… δεν επέτρεψαν στον καθηγητή του να του αφήσει ένα κλωνάρι με ρόδια, στις 8:30 το πρωί που δεν κυκλοφορούσε ψυχή, δεν επέτρεψαν να πλησιάσει κανείς τον τόπο όπου άφησε την ψυχούλα του, τον τόπο της δολοφονίας τους, μόνο τον φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί αλλά ξέχασαν ότι οι ψυχές πετούν και αυτό είναι ΥΒΡΙΣ.
