Δεκαέξι μέρες για τα Χριστούγεννα και έχω ακούσει ήδη την απόφαση του Πρωθυπουργού όπως και όλος ο ελληνικός πληθυσμός ότι θα γίνει αυτό που κανείς δεν το ήθελε και όλοι μας το περιμέναμε… Δεν θα ανοίξει η εστίαση για τις γιορτές! Καλά για τα bar και τα καφέ ούτε λόγος! OMG τι κακό μας βρήκε! Πάνε οι καινούριες Loubi μου θα τις βάλω στο χωριό στην Αγόριαννη στο prive party του Γιαννακόπουλου δεν λέω , αλλά Christmas στο LA είναι κάτι το ιερό. Είναι αυτό που λέμε respect..!
Κάνω την σκέψη μου τρώγοντας ποπ κορν και παρακολουθώντας προσεκτικά GNTM αλλά το μυαλό μου τρέχει..! Τι να πρωτοθυμηθώ … Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας που κάναμε Χριστούγεννα στον Ερωδιό όπου δεν έπεφτε καρφίτσα από την γωνία του σιντριβανιού (αν υπήρχε τότε δεν θυμάμαι καλά) και παράλληλα τρέχαμε μέχρι το Borsalino, το Mellow Yellow και προς τα πίσω από το Θεσσαλικό να δούμε και να μας δούνε όλοι οι φίλοι; Δεν ξεχνώ βέβαια πως υπήρχε και η Βεγγέρα απλά πηγαίνανε οι μεγαλύτεροι και ήτανε λίγο πιο δύσκολη η πρόσβαση για εμάς τα πιτσιρίκια παρότι μεγαλοδείχναμε και μπορούσαμε να σταθούμε άνετα με τις καταναλώσεις αλκοόλ απέναντι και στους δεκαοχτάχρονους! Αλίμονο!
Περπατούσες στους πεζόδρομους της πόλης και από παντού ακουγότανε μουσική, ο κόσμος χόρευε και τα σφηνάκια, οι μπασκέτες βασικά με τα υποβρύχια, ήτανε η συνήθεια που έγινε λατρεία! Και δώστου πλάκες, γέλια, φλερτ, παρέες μικτές και ενωμένες! Ααααχχχ !!! Μετά φυσικά όλοι καταλήγαμε στο Μονοπώλιο , στο προχώ bar περίπτερο που είχε φτιάξει για την εποχή ο κύριος Τάκης! Και στο τσακίρ κέφι ΡΙΟ για λαϊκά και μπουκάλι Haig! Περάσανε λίγα χρόνια και ήρθανε μετά το Nebo με τα epic πάρτυ του Μάκη το απόγευμα της Παραμονής Πρωτοχρονιάς , back2back με τις γνωστές elegant εμφανίσεις του Οδυσσέα στο Arco όπου έρεε πάντα άφθονη η σαμπάνια και οι ζεϊμπεκιές ήτανε must! Για τους λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής υπήρχανε το Detox , το O με τις πιο in μουσικές επιλογές στην Ελλάδα, να τα λέμε και αυτά έτσι !!! Και εννοείται το People όπου έχω πάει με αγροτικό και τουαλέτα Missoni παρκάροντας το ακριβώς απ’ έξω και με Καλαμώνα σε πολλά κέφια από τότε! Πάντα η κατάληξη των περισσοτέρων μας στο Φάληρο όπου δεν μας έφτανε ποτέ όλο το βράδυ ούτε το πρωί και μετά βρίσκαμε και συνέχεια..!!! Αλέκο , κατά πολλούς Κλάρα , για σούπα βελουτέ και παιδάκια !!! Άντε και γιουβετσάκι να πάει κάτω όλο το αλκοόλ…!!
Είκοσι χρόνια μετά σίγουρα αλλάξανε πολλά, αλλάξαμε εμείς, μεγαλώσαμε, βαρύναμε από τα προβλήματα που φέρνει η ηλικία, όμως δεν παύω να βλέπω αυτή την σπίθα στα μάτια μας , αυτό το παιδικό πονηρό χαμογελάκι όταν θυμόμαστε τις έξαλλες νύχτες στην πόλη και την γνωστή ατάκα πλέον , πρέπει να γίνει reunion επιτέλους!
Όλοι όσοι διαβάζουν αυτό το κείμενο και η καρδιά τους χτυπάει δυνατά είναι σίγουρα παιδιά των 80s και οι αναμνήσεις έχουνε χαραχτεί σαν τατουάζ στο μυαλό μας..! Αν μπορούσαμε να κάνουμε πράξη την φράση του Peter Pan: Never Grow up it’s a trap , είμαι σίγουρη πως θα το κάναμε !!! Αν και δεν ξέρω αν θα μας άρεσε να μεγαλώνουμε στην σημερινή εποχή, καθώς η δική μας ήτανε σούπερ ατού!
Πάντα γνώμονας σε όλα αυτά ήτανε ίσως και η παιδεία που είχαμε από το σπίτι μας και δεν άκουγες συχνά άσχημα σκηνικά ή κακοτοπιές όπως τώρα η αλήθεια είναι..! Καλέ γέλιο , γέλιο και ξανά γέλιο μπουουουούτ!
Και ξάφνου επιστρέφει το μυαλό μου στην πραγματικότητα και το παρόν. Τι άλλο μπορώ να πω… Υπομονή να τελειώσει όλο αυτό και θα γίνει το comeback και ίσως αλλάξουνε πάλι τα πράγματα και γίνει ξανά η διασκέδαση πιο ποιοτική, πιο αληθινή και κάνουμε ξανά τα βράδια εκείνα , τα τρελά τα non stop και δούνε οι μικρότεροι πως εμείς κάποτε καταφέραμε να στήσουμε μια ολόκληρη γενιά που τώρα την αναπολούν οι έφηβοι της εποχής όταν ακούνε 80s !!!
Να δούνε ακόμη και οι μαγαζάτορες οι νέοι που έχουνε αστόλιστα τα μαγαζιά τους με εξαίρεση το πιο ωραίο bar για μένα στην Παπακυριαζή (ονόματα δεν λέω ) ότι οι γιορτές είναι ιερές και πρέπει να τις ζούμε ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές βουβά , αλλά γιορτινά !!!
Χριστούγεννα μόνο στην πόλη, μόνο στο LA !
