Πέθανε ο σπουδαίος ποιητής και δοκιμιογράφος σε ηλικία 94 ετών.
Ο Νίκος Φωκάς αφήνει πίσω του σπουδαίο έργο.
Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1927, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία. Από το 19 61 ως το 1974 έζησε στο Λονδίνο όπου εργάστηκε για την Ελληνική Υπηρεσία του Βρετανικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (BBC). Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση και την Ελληνική Ραδιοφωνία.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1954 με την ποιητική συλλογή «Κυνήγια από σύγχρονα γεγονότα». Ακολούθησαν οι συλλογές: «Δυό φορές τ’ όνειρο», 1957, «Μάρτυρας μοναδικός», 1961, «Προβολή πάνω σε γαλάζιο», 1972, «Συλλυπητήρια σε μια μέλισσα», 1976, «Ο μύθος της καθέτου», 1981, «Προβολέας στα μάτια», 1985, «Γκρίζο χρώμα θερμό», 1989, «Ένα σημείο προσήλωσης», 1993, «Κοχυβαδάκια», 1995, «Στον ποταμό Κολύμα», 1997, «Το μέτρο της κραυγής μας», 2000.
Εκδόθηκε, επίσης, το έμμετρο αφηγηματικό ποίημα «Παρτούζα ή Ένα κλείσιμο ματιού», 1991, και το πεζό «Το κάλεσμα της αλεπούς (ένα παραμύθι)», 1991. Το 2002 εκδόθηκε ο συγκεντρωτικός τόμος «Ποιητικές συλλογές 1954-2000» (εκδ. «Ύψιλον»).
Δημοσίευσε, επίσης, δοκίμια για τη νεοελληνική λογοτεχνία, και είχε μεταφράσει έργα των: Προσπέρ Μεριμέ, Καίης Τσιτσέλη, Γιάνους Γκλοβάσκι, Τόμας ντε Κουίνσυ, Κάρολου Μποντλέρ, Ιωάννου Μέγεντορφ, Τόμας Χάρντυ, Κώστα Αξελού, Τζόναθαν Καριάρα, Αμαλίας Φλέμινγκ, Ρόμπερτ Φροστ, Σέλμα Λάγκερλεφ, κ.ά.. Έλαβε μέρος σε διάφορα ελληνικά και διεθνή συμπόσια και σεμινάρια για τη λογοτεχνία.
Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης το 1995 για τα Δεκαπέντε ποιήματα του Μπωντλαίρ, με το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού «Διαβάζω» το 1998, για τη συλλογή Στον ποταμό Κολύμα, καθώς και με το Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών το 2005, για τη συνολική του προσφορά στα γράμματα.
Τα τελευταία χρόνια ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας τον ανάγκασε να απέχει από τα λογοτεχνικά δρώμενα.
