Γράφουν οι: Φάνης Γέμτος – Κώστας Γιαννακός – Κώστας Γκούμας – Τάσος Μπαρμπούτης*
Στις 20 Αυγούστου δημοσιεύτηκε σε διάφορα ΜΜΕ (δες εδώ {1} τον σχετικό σύνδεσμο) μια ανακοίνωση με υπογραφή «Δίκτυο Μεσοχώρα – Αχελώος SOS» (εφεξής : ΔΜ) χωρίς να αναφέρεται το όνομα του συντάκτη της.
Το δημοσίευμα, (υποτίθεται ότι) δίνει απάντηση σε αιτιάσεις που περιέχονται σε πρόσφατο σχολιασμό (δες εδώ {2} το σχετικό δημοσίευμα) και επιστολή μας προς την Εφημερίδα Συντακτών (Εφ-Συν), στην πράξη όμως, με προσωπικούς χαρακτηρισμούς, ειρωνικό ύφος και λοιδορίες επιχειρεί να αντιπαρέλθει την ουσία των επιχειρημάτων μας και, θίγοντας άσχετα ζητήματα, προσπαθεί να μειώσει την αξιοπιστία των θέσεων μας, χωρίς φυσικά επιτυχία.
Τι απαντάμε σε όλα αυτά :
1. Οι «γνωστοί τέσσερις», όπως μας περιγράφει το ΔΜ, και πολλοί άλλοι σαν εμάς (επιμελητήρια, σύλλογοι, αγρότες, επιστήμονες, αυτοδιοικητικοί κ.α) εδώ και πολλές δεκαετίες τοποθετούμαστε δημόσια, με σεβασμό στον επιστημονικό, κοινωνικό και πολιτικό διάλογο (συνέδρια, ημερίδες, συνελεύσεις, υπομνήματα, αρθρογραφία κλπ.) και πάντοτε με τις υπογραφές μας.
Όποιες και εάν είναι οι πολιτικές ή/και ιδεολογικές αντιλήψεις του καθενός από εμάς, ΟΥΔΕΠΟΤΕ και για οποιονδήποτε λόγο κάναμε πίσω από τις διεκδικήσεις μας για την επίλυση των υδατικών προβλημάτων της Θεσσαλίας, ούτε αναπροσαρμόσαμε τις θέσεις μας ανάλογα με το ποιοι βρίσκονται στην κυβέρνηση, στις ηγεσίες των κομμάτων και στην ηγεσία της αυτοδιοίκησης, όσο δυσάρεστοι και εάν γινόμαστε κατά καιρούς.
Τέτοιες πρακτικές λοιπόν είναι άγνωστες σε εμάς.
Γι’ αυτό δεν μας αγγίζουν ούτε οι χαρακτηρισμοί ούτε και οι προσωπικές επιθέσεις. Κατά μείζονα λόγο όταν όλα αυτά εκπορεύονται από ανθρώπους χωρίς αρχές, οι οποίοι, όταν τους βολεύει εμφανίζονται ως «φίλοι» Πρωθυπουργού και στελέχη κόμματος εξουσίας (ώστε να μην απομακρυνθούν από την «θαλπωρή» που τους προσφέρει…), όταν όμως, σε καίρια ζητήματα, διαφωνούν με το κόμμα τους αλλάζουν προσωπείο και το παίζουν …ακτιβιστές (!), διαχειριστές ιστοτόπου κ.ο.κ., λες και ο κόσμος τρώει κουτόχορτο !
2. Η δημόσια τοποθέτησή μας για την Εφ-Συν έγινε αφού πρώτα στείλαμε επιστολή με το ίδιο περιεχόμενο στην εφημερίδα.
Οι θέσεις μας δεν δημοσιεύτηκαν, οπότε απολύτως δεοντολογικά, τις δώσαμε στην δημοσιότητα. Το περίεργο είναι ότι η «απάντηση» στις θέσεις δόθηκε ΟΧΙ από την Εφ-Συν αλλά από το ΔΜ, παρότι, όπως δηλώσαμε, δεν ασχολούμαστε με τέτοιου είδους «συλλογικότητες» που καλλιεργούν και αντιπροσωπεύουν ακραίες αντικοινωνικές λογικές (πχ. κατεδάφιση !! πολυτίμων έργων που ανήκουν σε όλους μας), με πρώτο από όλα την Μεσοχώρα, θέμα στο οποίο και αντιπαραβάλλαμε την άποψή μας. Λογικές που εκφράζουν άρνηση χωρίς να αναφέρονται στο πως θα λυθούν τα πραγματικά προβλήματα της χώρας όπως η παραγωγή καθαρής και επαρκούς ενέργειας.
3. Η παρέμβασή μας στην Εφ-Συν δεν είχε ως αντικείμενο τα έργα μεταφοράς υδάτων από τον Αχελώο στην ΛΑΠ Πηνειού («εκτροπή» όπως την προτιμά το ΔΜ και για τα οποία κάθε άλλο παρά «αφωνία» μας χαρακτηρίζει), αλλά το ΥΗΕ Μεσοχώρας και η σημασία της υδροηλεκτρικής ενέργειας στο ενεργειακό σύστημα της χώρας μας.
Ας γίνει καθαρό σε όσους μας διαβάζουν.
Το φράγμα Μεσοχώρας, ο αγωγός μήκους 7,4 χιλιομέτρων που θα μεταφέρει το νερό της τεχνητής λίμνης και ο ΥΗ Σταθμός παραγωγής ενέργειας στην Γλύστρα, ήδη από το 2001 αποτελούν ένα ΓΕΓΟΝΟΣ ! Πρόκειται για έργο ολοκληρωμένο, το οποίο μετά από κάποιες αναγκαίες τεχνικές παρεμβάσεις και κυρίως την ολοκλήρωση των διαδικασιών απαλλοτρίωσης, της καταβολής των αποζημιώσεων και της μετεγκατάστασης όσων κατοίκων της Μεσοχώρας την επιλέξουν, ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ.
Κάποιοι προσπαθούν, έστω και την τελευταία στιγμή, να θέσουν και πάλι εμπόδια με σκοπό να αποτρέψουν την λειτουργία του, να δημιουργήσουν συγχίσεις και αμφιβολίες στο λαό της Θεσσαλίας και γενικότερα. Δεν θα τους περάσει !
Ο πολιτικός, επιστημονικός και κοινωνικός διάλογος για την σκοπιμό-τητα του έργου έχει εδώ και χρόνια ολοκληρωθεί.
Το έργο αυτό της ΔΕΗ έχει αδειοδοτηθεί, περιβαλλοντικά και «πολιτικά», από ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις από την δεκαετία του 1980 και εντεύθεν, με προτελευταία εκείνη του Αλ. Τσίπρα (2017) και τελευταία την σημερινή κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη (όπως αναμένεται να συμβεί προσεχώς).
Η νομιμοποίηση του έργου αυτού δεν αμφισβητείται πλέον από κανέναν.
Σε ότι αφορά στις…επτά (!) αποφάσεις του ΣτΕ που το ΔΜ επικαλείται, αυτές ΟΥΔΕΠΟΤΕ εισήλθαν στην ουσία των στοιχείων που συνθέτουν την σκοπιμότητα, την οικονομική και οικολογική βιωσιμότητα του έργου και κάθε άλλης παραμέτρου που θα μπορούσε ενδεχομένως να δημιουργήσει αμφιβολίες για την σημασία του και την ευρύτατη αποδοχή του.
Το ΣτΕ, σε ΟΛΕΣ τις αποφάσεις του, στάθηκε μόνο σε διοικητικής φύσεως θέματα [πχ. επί πολλά χρόνια συνέδεε το έργο αυτό με τα υπόλοιπα έργα μεταφοράς – «εκτροπής», (σημ. : έργα τα οποία, με παρόμοια προσχήματα ακύρωσε) παρότι το 1996, με βάση την μειωμένη ποσότητα μεταφοράς που ορίστηκε από την τότε κυβέρνηση, η Μεσοχώρα είχε, αντικειμενικά και διοικητικά, καταστεί ένα αμιγώς ΥΗ έργο].
Αλλά και η πιο πρόσφατη απόφαση (2230/2020) του ΣτΕ αποδέχεται ρητά ότι το έργο δεν συνδέεται με την εκτροπή Αχελώου (σημ. : φαίνεται τελικά ότι μόνο οι διαχειριστές του ΔΜ διατηρούν ακόμη αυτή την παράλογη άποψη), ακυρώνει όμως την αδειοδότηση του ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μόνο για κάποιες αποκλίσεις που εντόπισε σε αποφάσεις του Υπουργείου για τον χωροταξικό σχεδιασμό (του 2003 και του αναθεωρημένου του 2018) και όχι βεβαίως για την ουσία της σκοπιμότητας/βιωσιμότητας του πολύτιμου αυτού έργου.
Ως εδώ λοιπόν τα ψέματα και η παραπλάνηση της κοινής γνώμης.
Ως εδώ η έντεχνη εργαλειοποίηση των αποφάσεων του ΣτΕ και η επί 20 χρόνια ομηρία της Μεσοχώρας.
Όσο και εάν προσπαθούν οι οπαδοί της «κατεδάφισης» του έργου δεν ξεγελάνε πια κανέναν.
Όσο και εάν απεγνωσμένα ψάχνουν για μια «σανίδα σωτηρίας» για να στηρίξουν το σαθρό και ξεπερασμένο οικοδόμημα τους για νομιμοποίηση των σκοτεινών τους σκοπών για καταστροφή δημόσιας περιουσίας, δεν πρόκειται να επηρεάσουν το υγιές κομμάτι της κοινωνίας που τους έχει απομονώσει, όπως άλλωστε και η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της Μεσοχώρας, στο όνομα της οποίας συχνά αναφέρονται. Ο χρόνος τους έχει τελειώσει οριστικά.
Και, τέλος, επειδή μιλούνε για «αίτημα» κατεδάφισης του ΥΗ συγκροτήματος Μεσοχώρας, άραγε σε ποιους το έχουν απευθύνει έως σήμερα και από ποιους περιμένουν «απάντηση» στο «αίτημα» αυτό, ώστε να νομιμοποιείται πολιτικά και ηθικά, η δραστηριότητά τους ;
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στα Βαλκάνια (!) ή σε άλλες χώρες της Ευρώπης (που έχουν αξιοποιήσει κοντά στο 100% του υδραυλικού τους δυναμικού) που, μπροστά στην απελπισία του, μας παραπέμπει το ΔΜ, αλλά για την Ελλάδα είμαστε βέβαιοι πως τέτοιο ζήτημα δεν έχει τεθεί από κανένα δημοκρατικό κόμμα, από καμία κυβέρνηση, ούτε φυσικά από την αυτοδιοίκηση ή άλλες, θεσμικές και μη, οργανώσεις.
Όμως, εφόσον οι σχέσεις τους με τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι αγαστές, γιατί το ΔΜ δεν αξιοποιεί τους βουλευτές του κόμματος αυτού να φέρουν στη Βουλή για συζήτηση την κατεδάφιση της Μεσοχώρας και (γιατί όχι 😉 την κατεδάφιση και των λοιπών έργων επί του Αχελώου ;
Γιατί δεν ζητούν την στήριξη των φίλων τους στην Εφ-Συν, ώστε οι «ιδέες» τους και το «αίτημά» τους να συμπεριληφθούν σε έναν οργανωμένο δημοκρατικό διάλογο και κυρίως στην Βουλή ;
Ή τελικά αυτό ακριβώς φοβούνται μήπως συμβεί ;
4. Σε κάποιο σημείο του δημοσιεύματος, το ΔΜ επιχειρεί να αμφισβητήσει εάν πράγματι, όσοι ασχολούμαστε με το υδατικό της Θεσσαλίας και υποστηρίζουμε την ενίσχυση του δυναμικού της με μεταφορά νερού από τον Αχελώο, ενεργούμε με γνώμονα το «δημόσιο συμφέρον».
Κατ’ αρχήν η έννοια αυτή είναι μάλλον άγνωστη σε όλους αυτούς τους σκοταδιστές. Άραγε κατά πόσο υπερασπίζεται κανείς το «δημόσιο συμφέρον» (το οποίο σημειωτέο και το ΣτΕ, με την απόφαση 26/2014, αναγνωρίζει ότι υφίσταται στο «αμιγώς» ΥΗΕ Μεσοχώρας) όταν επιδιώκει την ακύρωση και την κατεδάφιση ενός ενεργειακού συγκροτήματος αξίας 500 – 600 εκατ. ευρώ, όταν επιτίθεται ευθέως στον μοναδικό φορέα ενέργειας (ΔΕΗ), όταν αγνοεί ότι ακόμη και η ενδεχόμενη καθαίρεση αυτού του έργου θα κόστιζε μερικές ακόμη εκατοντάδες εκατ. ευρώ (από την τσέπη μας προφανώς…..) και ότι πιθανότατα θα δημιουργούσε μη ελεγχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις ;
Όσο για την αθλιότητα ότι δήθεν οι συντάκτες της επιστολής που στάλθηκε στην Εφ-Συν «κόπτονται για συμφέροντα ιδιωτικών εταιρειών και πιο ειδικά της ΤΕΡΝΑ…», αυτή αποδεικνύει το πολιτικό επίπεδο του συντάκτη του ΔΜ, ο οποίος επιλέγει το ψέμα, τη στρέβλωση και τον αποπροσανατολισμό για να δημιουργήσει εντυπώσεις και ρήγμα στις σχέσεις με τους συμπολίτες μας. Μάταιος κόπος…
Για την ιστορία : Τα έργα της ΤΕΡΝΑ στην Αμφιλοχία [άντλησης – ταμίευσης για «αποθήκευση» ενέργειας, έργα που έτυχαν πρόβλεψης και πριμοδότησης από το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) των κυβερνήσεων Τσίπρα (υπουργός Σταθάκης), αλλά και Μητσοτάκη], αναφέρθηκαν στην επιστολή μας στην Εφ-Συν επειδή και αυτά συμπεριλαμβάνονταν στο σχετικό ρεπορτάζ και στον στόχο των «κινηματιών» του σκοταδισμού και της κατεδάφισης.
Εμείς, ως γνωστόν, δεν εμπλεκόμαστε σε ανάλογες επαγγελματικές, ή επιχειρηματικές δραστηριότητες, δεν έχουμε σχέση με την παραγωγή κυβερνητικών πολιτικών για την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την δική του συνεισφορά και δεν γνωρίζουμε κάποιο σημαίνον στέλεχος (πχ. της Κ.Ε του κόμματος), εμπράκτως και δημοσίως να διαφοροποιείται ή να παραιτηθεί. Ή μήπως κάνουμε λάθος ;
Σε κάθε περίπτωση δεν υπερασπιστήκαμε τα συμφέροντα οποιασδή-ποτε επιχείρησης, απλά θέσαμε το ερώτημα για το «διπλό» προσωπείο της εφημερίδας, η οποία, όταν ο υπουργός ΣΥΡΙΖΑ κ. Πιτσιόρλας δημοσίως υποδέχονταν ένθερμα τα έργα αυτά, εκείνοι δεν αντιδρούσαν, ενώ τώρα τα έργα τίθενται από την εφημερίδα υπό αμφισβήτηση και από τους σκοταδιστές υπό… μελλοντική κατεδάφιση !
Μήπως τελικά, με αυτήν την «πονηριά», το ΔΜ προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους αναγνώστες από το προφανές και εύλογο ερώτημα που προκύπτει από τα γεγονότα, σχετικά με τις αντιφάσεις πολιτικής της Εφ-Συν και του ΣΥΡΙΖΑ ;
Και τελικά, εφόσον εμείς οι «αδίστακτοι», κακώς εμπλέκουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στην όλη συζήτηση για τα έργα Μεσοχώρας και Αμφιλοχίας, θεωρούμε ότι θα ήταν πιο λογικό να μας διαψεύσει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ (και όχι το ΔΜ), απαντώντας συγκεκριμένα εάν πράγματι υπάρχουν στελέχη του (και μάλιστα κεντρικά), που συμμετέχουν στο «κίνημα» κατεδάφισης των έργων Μεσοχώρας και εάν είναι ακριβές ή όχι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα στήριξε ανοικτά και προώθησε την αδειοδότηση των ΥΗ έργων Αμφιλοχίας της ιδιωτικής εταιρείας ΤΕΡΝΑ.
Θα κλείσουμε την απάντησή μας αυτή και πάλι με την Μεσοχώρα.
Μπροστά σε μια εξόφθαλμη αγνόηση των πορισμάτων ενός δημοκρατικού διαλόγου που αναπτύχθηκε επί δεκαετίες και με πλήρως διαμορφωμένη την κοινή πολιτική θέση όλων των κομμάτων στο Κοινοβούλιο για να προχωρήσει η λειτουργία της Μεσοχώρας, κανείς δεν δικαιούται να επιλέγει την «αφωνία» και να κλείνει τα μάτια μπροστά σε τέτοιου είδους «ταλιμπανικές» λογικές κατεδάφισης ενός δημόσιου και απόλυτα ωφέλιμου τεχνικού έργου.
Και φυσικά θα περιμένουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ την αλλαγή στάσης του στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας κατά την συζήτηση για την νέα ΜΠΕ Μεσοχώρας και την αποστασιοποίησή του από παλαιότερες θέσεις (2015) περί κατεδάφισης, που έχουν καταδικαστεί στην συνείδηση όλων των σκεπτόμενων πολιτών της Θεσσαλίας.
*Γέμτος Φάνης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,
*Γιαννακός Κώστας, Πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,
*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας,
*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔ-Θ
{1} «Για τη χαμένη αυτοπεποίθηση των υποστηρικτών της εκτροπής και τα ολισθήματά τους» :
“Για τη χαμένη αυτοπεποίθηση των υποστηρικτών της εκτροπής και τα ολισθήματά τους”
Για τη χαμένη αυτοπεποίθηση των υποστηρικτών της εκτροπής και τα ολισθήματά τους
{2} Η «υπεύθυνη δημοσιογραφία» βούλιαξε στη Μεσοχώρα…..:
