Της Ειρήνης Παπουτσή
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα και από τα 14 χρόνια της μυρίζει τα… παρκέ, φόρεσε τις φανέλες της Ολύμπιας Λάρισας και του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, μα ένας σοβαρός τραυματισμός και ο θεός του μπάσκετ είχαν άλλα σχέδια για κείνη, αφού νωρίς-νωρίς βρέθηκε στην άκρη των πάγκων πολλών γυναικείων και ανδρικών ομάδων, για να πανηγυρίσει τα πάντα με την Εθνική Κωφών Γυναικών.
Το να συνομιλείς με την Αθηνά Ζέρβα είναι από μόνο του πρόκληση: παθιασμένη με το άθλημα, αφοπλιστικά ειλικρινής, «ζυμωμένη» με πείσμα και απίστευτη διάθεση για δουλειά και προσφορά στον χώρο που λατρεύει, η Λαρισαία κόουτς μιλά στη LarissaPress με το χέρι στην καρδιά, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος για τα κορίτσια της και τη συμμετοχή τους στην Ολυμπιάδα της Βραζιλίας, κάνοντας τον απολογισμό της, βάζοντας θετικό πρόσημο στην πορεία της ομάδας και δηλώνοντας στακάτα πως «κανείς δεν μπορεί να κάνει συμφωνία με τα μετάλλια»!
Από το 2011 βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής ως Ομοσπονδιακή Προπονήτρια στην Ομάδα Καλαθοσφαίρισης Κωφών Γυναικών και ως τα σήμερα έχει κατακτήσει με τα κορίτσια της το Χάλκινο Ευρωπαϊκό Μετάλλιο το 2012, στο Ικόνιο της Τουρκίας, το Χρυσό Ευρωπαϊκό Μετάλλιο το 2016, στη Θεσσαλονίκη, το Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο το 2017, στους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών, στη Σαμψούντα της Τουρκίας και το Χρυσό Μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης Κωφών, τον Ιούλιο του 2019, στο Λούμπλιν της Πολωνίας.
«Με μια γεμάτη τροπαιοθήκη ποιος ο απολογισμός μετά την 4η θέση στη Βραζιλία;», τη ρωτάμε, με τη Λαρισαία τεχνικό να ξεκινά βάζοντας από νωρίς «Χ» στην απόπειρά μας να μιλήσουμε περί κούρασης και υπερπροσπάθειας στο ματς-ημιτελικό με τις ΗΠΑ, σημειώνοντας παράλληλα πως ο απολογισμός κρίνεται θετικός.
«Θα πρέπει να γνωρίζετε πως ο πρώτος στόχος ήταν η 4η θέση, άλλωστε ακολουθούμε πάντα τον ίδιο κανόνα άσχετα αν στο ματς με τις ΗΠΑ αντικειμενικά αδικηθήκαμε από τη διαιτησία. Όσο για την κούραση δεν αποτελεί δικαιολογία όταν έχεις να κάνεις με μια διοργάνωση με ματς χωρίς ανάσα. Οι αθλήτριες έκαναν το καθήκον τους και έδωσαν ό,τι καλύτερο μπορούσαν αν σκεφτεί κανείς πως είχαμε προβλήματα προετοιμασίας λόγω και της πανδημίας, περάσαμε covid, “έτρεχαν” πρωταθλήματα πριν την Ολυμπιάδα και είχαμε να αντιμετωπίσουμε και το γηπεδικό. Όλα τα παραπάνω ήταν παράγοντες που διαμόρφωσαν την εικόνα και σαφώς επηρέασαν την απόδοση και (κυρίως) την τακτική μας», θα πει.
«Και ο μικρός τελικός με την Πολωνία που χάθηκε;», επιμένω σαν παραδοσιακή… κακομαθημένη φίλαθλος που συνήθισε σε διακρίσεις, με την Αθηνά Ζέρβα να μην αποφεύγει την ερώτηση σημειώνοντας πως το αδικαιολόγητο άγχος για την κατάκτηση του τελευταίου μεταλλίου (κάτι που φάνηκε και από την άμυνα) σε συνδυασμό με μια «διψασμένη» αντίπαλο έφεραν τελικά την ήττα και την κατάκτηση της 4ης θέσης.
«Ο απολογισμός μας λοιπόν είναι θετικός, άλλωστε κανείς δεν μπορεί να κάνει συμφωνία με τα μετάλλια», με προσγειώνει και πάμε παρακάτω, καθώς μπροστά μας βρίσκεται το Παγκόσμιο (Ιούνιος 2023) σε μια διοργάνωση με άρωμα Ελλάδας, που θα γίνει στην Κρήτη.
«Έχετε κατακτήσει τις καρδιές μας και σε επίπεδο διεθνών διοργανώσεων τα πάντα και μάλιστα στο απόλυτο, τελικά πόσο δύσκολο είναι να δώσεις κίνητρο σε μια “χορτασμένη” ομάδα;», περισσότερο αναρωτιέμαι φωναχτά παρά τη ρωτάω, με την καταξιωμένη τεχνικό να πιάνεται από τη λέξη.
«Πρόκειται για τη μεγάλη παγίδα και θέλουμε να την αποφύγουμε. Αφού με ρωτάς και μάλιστα χρησιμοποιώντας τη λέξη-κλειδί, πιστεύω πως καμία ομάδα δεν μπορεί να δηλώνει “χορτασμένη” όταν υπηρετεί το εθνόσημο. Πρόκειται για μια λεπτή γραμμή που επισημάνθηκε και τονίστηκε ιδιαιτέρως και στη Βραζιλία, ώστε να μη χαθεί το κίνητρο. Πετύχαμε το απόλυτο με ορμή, μπήκαμε μέσα σ’ αυτή και η δίψα μας δεν τελείωσε. Ήταν μια καμπή, ας μην ξεχνάμε πως μετά από τέτοιες επιτυχίες όλοι μας σέβονται και μας υπολογίζουν», περιγράφει, μιλώντας με καμάρι για μια Εθνική που ξεκίνησε με νεαρές αθλήτριες και πλέον πορεύεται με φτασμένες επαγγελματίες, συζύγους και μητέρες.
«Τελικά όμως πήραμε αυτό που μπορούσαμε αλλά δεν πήραμε αυτό που θέλαμε», επιμένω, με την Αθηνά Ζέρβα να βάζει ένα μεγαλοπρεπέστατο “stop” στη δημοσιογραφική επίθεση: “Δεν θα αγαπάμε μόνο τις νίκες μα και τις ήττες, μην ξεχνάς και αυτές είναι δικές μας”!
Για πάνω από μια 10ετία στην άκρη του πάγκου της Εθνικής Κωφών Γυναικών η κόουτς, και λίγο πριν ολοκληρώσουμε την κουβέντα της ζητώ να μου περιγράψει μια ιδιαίτερη συνθήκη επικοινωνίας αλλά και τον τρόπο που το βίωσε και το διαχειρίστηκε σε προπονήσεις και αγώνες.
Ξεκαθαρίζοντας πως κρίνει απαραίτητο να έχεις περάσει πρώτα ως αθλητής για να συνεχίσεις προπονητικά, περιγράφει μια ξεχωριστή εμπειρία, κάνοντας λόγο για συμφωνίες και χρήση… αντωνυμιών, που συμφωνήθηκαν και τηρήθηκαν με ευλάβεια!
«Πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία που με επηρέασε σημαντικά σε όλα τα επίπεδα της προσωπικότητάς μου, ενώ αντιμετώπισα από την πρώτη στιγμή την ομάδα με βάση το ότι είμαστε στο γήπεδο και παίζουμε μπάσκετ. Δεν με ενδιέφερε ποτέ που δεν ακούνε, εγώ ήμουν εκείνη που έπρεπε να αλλάξω πρακτικές και να μάθω να επικοινωνώ, εκείνες μια χαρά το είχαν μεταξύ τους», θυμάται γελώντας.
«Το σημαντικότερο όλων είναι ότι συμφωνήσαμε πως ποτέ δεν απαλλάσσονται από ευθύνες, υπήρξαν ισχυρά πρωτόκολλα συνεννόησης, επένδυσα πολύ στην τακτική και η εκμάθηση της νοηματικής από μεριάς μου ολοκλήρωσε το παζλ της επικοινωνίας. Συμφωνήσαμε πως μπορεί να μην ακούνε αλλά βλέπουνε, οπότε απαντώντας στις ερωτηματικές αντωνυμίες τι, πως, που, πότε και γιατί μάθαμε τι κάνουμε κάθε φορά, πως το κάνουμε, που κινούμαστε στο γήπεδο, πότε “κόβουμε”, σουτάρουμε ή σκρινάρουμε και έτσι ήρθαν οι αυτοματισμοί και μαζί τα αποτελέσματα», συμπληρώνει.
Γνωρίζοντας πως δεν της παίρνεις με τίποτα προγνωστικό ενόψει Παγκοσμίου επιχειρώ την… ντρίπλα, «τίποτα δεν είναι τυχαίο στην πορεία της ομάδας, μα χρειάζεται και τύχη», σχολιάζω.
«Κινούμαστε πολύ ταπεινά και προσεκτικά έχοντας πάντα στο πλευρό μας την Ομοσπονδία μα και το Κίνημα κωφών, που πλέον μας γνωρίζει. Καλούμαστε να φανούμε άξιοι οικοδεσπότες και διψασμένοι για να υπηρετήσουμε την ομάδα με το εθνόσημο. Μην ξεχνάς, η τύχη είναι με τους τολμηρούς», κλείνει την κουβέντα μας καθώς της εύχομαι καλές βουτιές και ανάσες ενόψει καλοκαιριού μα και δύσκολης συνέχειας. «Χρειάζεται και ξεκούραση, τα… ψηλά θέλουν και τις ανάλογες ανάσες», την πειράζω, και για πρώτη φορά νοιώθω πως επιτέλους κατάφερα να σκοράρω απέναντί της!
