Το εργαστήριο “PERIPATETICS” περιστρέφεται γύρω από τη βιωματική φωτογραφία και την άμεση, μη εννοιολογική αντίληψή της. Η περιπατητική φωτογραφία είναι η εσωτερίκευση της προσοχής που φέρνει μια πιο νηφάλια ανάγνωση της πραγματικότητας, η ήσυχη πλευρά της φωτογραφίας του αστικού τοπίου και του στοχασμού στο τοπίο. Η προσοχή δίνεται πρωτίστως στην κατάσταση του νου του φωτογράφου και όχι τόσο στο κυνήγι εξαιρετικών φαινομένων. Είναι ένας μοναδικός τρόπος για να δημιουργηθούν οικείες εικόνες ανοιχτές σε ερμηνείες.
Το περπάτημα είναι η μητέρα όλων των μεταναστεύσεων. Ο πολιτισμός και ο διαφωτισμός μας μας υπενθυμίζεται μέσω της περιπλάνησής μας. Το περπάτημα, απλό και σύνθετο ταυτόχρονα, πιστοποιεί ότι η ζωή ξεκινά με κάποιο τρόπο ως ανθρώπινη περιπέτεια, γύρω στην ηλικία του ενός έτους. Η αναζήτηση μιας αδύνατης επιστροφής στο σπίτι και μιας άφταστης αρμονίας, παρακινεί τον περιπατητή – προσκυνητή στο βάδισμα και στην ενδοσκόπηση. Ανάμεσα στα πρώτα βήματα και τα ταξίδια σε όλο τον κόσμο, υπάρχει ένα σημαντικό βήμα με το οποίο διασχίζει τα προσωπικά του όρια.
Το περπάτημα είναι, επίσης, μια τοποθέτηση της Ιστορίας στο πεδίο της βιωματικής εκπαίδευσης. Μοναχική μορφή ευθυμίας, όχι δίχως νοσταλγία, είναι πάντα ένα βήμα προς τον άλλον, και προς τον ξένο μέσα μας. Είναι μια απαιτητική συνάντηση. Είναι θεραπεία, τόσο σωματική όσο και ψυχολογική. Στην προσπάθεια να περπατήσει κανείς, ξεφεύγει από την ίδια την ιδέα της ταυτότητας, τον πειρασμό να είναι κάποιος, να έχει όνομα, προσωπικότητα και ιστορία. Αυτή η νέα μορφή ελευθερίας έγκειται στο να γίνεται ο Κανένας, γιατί το σώμα που περπατά δεν έχει παρελθόν, είναι απλώς μια δίνη στον ρου της αμνημόνευτης ζωής. Το να ξεχάσει κανείς τον εαυτό του σημαίνει την εσκεμμένη καλλιέργεια της μοναξιάς και της λήθης. Όλη η εργασία που δαπανάται για τον εαυτό είναι μια δραστηριότητα μετατόπισης, μια σπατάλη ενέργειας που δύναται να γεννήσει, ωστόσο, ένα σπουδαίο έργο.
Οι ονειροπολήσεις του Rousseau, τα γραπτά του Rimbaud και μετά του Stevenson, του Thoreau, του Benjamin, του Walser, του Sebald και τόσων άλλων, μας ενθαρρύνουν, όταν τα διαβάζουμε, να βάζουμε τα παπούτσια μας και να περπατάμε. Το περπάτημα αψηφά την ταχύτητα και τον θόρυβο, αυξάνει την περιέργεια, ενθαρρύνει την ταπεινότητα και προκαλεί την περισυλλογή. Η σιωπή βοηθάει να ακούσεις καλύτερα, εντείνει την εσωτερίκευση της προσοχής και φέρνει μια πιο νηφάλια και ποιητική ανάγνωση της πραγματικότητας.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, στα πρώτα μου βήματα ξεκίνησα να αγκαλιάζω την Αθήνα, την πόλη μου, όχι για αυτό που θα ήθελα να είναι αλλά για αυτό που είναι και μου διέφευγε. Αυτή η προσπάθεια με τον καιρό μετατράπηκε σε ένα προοίμιο μαθητείας για τη δικαιοσύνη και καθιερώθηκε ως ένα πρώτο βήμα σε μια πράξη πολιτειότητας.
Στο εργαστήριο θα προσεγγίσουμε την περιπατητική φωτογραφία ως χειρονομία μιας ιδιότυπης διερεύνησης της έννοιας της καθίζησης, τόσο με την φυσική όσο και με την μεταφυσική έννοια.
Στόχος είναι η παραγωγή και/ή η ολοκλήρωση ενός φωτογραφικού έργου.
Μεθοδολογία
Το πρώτο μέρος (9-11 Ιούνιου) θα διεξαχθεί σε τρεις μέρες/συναντήσεις. Θα περιλαμβάνει (ενδεικτικά) μία εισαγωγή στην εμπειρία του φωτογράφου και τις σχέσεις της φωτογραφίας με το περπάτημα μέσα από τη λογοτεχνία, την ποίηση και την ιστορία της φωτογραφίας, καθώς και μια γενικότερη ανάλυση –
συζήτηση σχετικά με τη θέση του φωτογράφου απέναντι από και μέσα στην πραγματικότητα. Στη συνέχεια θα παρουσιαστούν έργα φωτογράφων που ασχολήθηκαν με το είδος αυτό και θα συζητηθούν πρακτικά και μεθοδολογικά ζητήματα που προκύπτουν από την περιπατητική φωτογραφία ως εκφραστικό μέσο αλλά και ως εργαλείο καταγραφής. Θα συζητήσουμε σχετικά με τις ιδιαιτερότητες της εμπειρίας και τις προεκτάσεις αυτής της χειρονομίας στο χρόνο. Κάποια από τα ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν είναι: Πως μπορούμε να δούμε και να αποτυπώσουμε μια διαφορετική εικόνα του πραγματικού, του καθημερινού; Με ποιο τρόπο μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από τα οπτικά στερεότυπα της αισθητικής; Πως είναι δυνατό να εκφράσουμε μια καθαρή αντίληψη των πραγμάτων φωτογραφίζοντας το καθημερινό, αστικό ή μη τοπίο;
Το δεύτερο μέρος θα διεξαχθεί το φθινόπωρο σε ημερομηνίες που θα συμφωνήσουμε εγκαίρως, και το οποίο θα επικεντρωθεί στο πρακτικό κομμάτι το οποίο θα είναι η παραγωγή έργου. Οι συμμετέχοντες θα κληθούν να προτείνουν ενότητες εικόνων που τους ενδιαφέρουν και στη συνέχεια θα προχωρήσουν στην υλοποίηση και επεξεργασία τους. Στο τέλος, θα γίνει η παρουσίαση των εργασιών και συζήτηση – ανάλυση του υλικού. Βασικό ζητούμενο από τους συμμετέχοντες είναι να μπορέσουν να τοποθετηθούν όχι μόνο απέναντι στις φωτογραφίες ως εικόνες αλλά και μέσα σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη διαδικασία παραγωγής του έργου, το σκεπτικό επιλογής των εικόνων και τη διαχείρισή του με απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης φωτογραφικής ενότητας.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ημ/νία Α’ συνάντησης: 9-10-11/6/23
Οι επόμενες τρεις συναντήσεις θα πραγματοποιηθούν το φθινόπωρο
Τα ακριβή ωράρια θα διαμορφωθούν ανάλογα.
Tο κόστος του σεμιναρίου είναι 250 Ε/άτομο. H λέσχη επιδοτεί μέρος αυτού ως bonus στα μέλη της.
Δηλώσεις συμμετοχής στο mail της λέσχης info@fll.gr εως 1/6/23
Σας ενημερώνουμε ότι οι θέσεις είναι περιορισμένες.
