Ο θόρυβος της μπουλντόζας μέσα στο λιοπύρι της Λάρισας, ενοχλητικός όσο και η ζέστη που έχει γίνει συνώνυμο της ταυτότητας μιας πόλης που μεταμορφώνεται.
Μικρά σπίτια και παραδοσιακές αυλές σε λίγο θα αποτελούν παρελθόν. Όνειρα, χαμόγελα, πίκρες και δάκρυα, πότισαν για δεκαετίες τους τοίχους σπιτιών που πλέον ανήκουν στο παρελθόν.
Κτίρια-μεγαθήρια προβάλλουν πλέον παντού, χαρακτηριστικό μιας πόλης που συνεχίζει να αστικοποιείται θέλοντας να κόψει τον αρχιτεκτονικό ομφάλιο λώρο με το παρελθόν της.
Η ζωή που περνά και χάνεται, μια άλλη που γεννιέται, μια πόλη ίδια η ζωή…
Λ.Π.
ΦΩΤΟ: Λεωνίδας Τζέκας // LarissaPress
