Η είδηση του θανάτου του Δημήτρη Αλεξάνδρου συγκίνησε πολλούς Λαρισαίους. Δεν ήταν μόνο ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά του εκλιπόντος, ήταν ένα κομμάτι της παλιάς Λάρισας που αποκολλήθηκε κι αυτό από το παρόν και πήγε να προστεθεί στα βιβλία της ιστορίας της και στις αναμνήσεις μιας άλλης, υπέροχης εποχής.
Όπως αναφέρει ο κ. Νίκος Παπαθεοδώρου “το 1929 γεννήθηκε το τρίτο παιδί του Ιωάννη και της Ευφημίας, ο οποίος το 1953 ανέλαβε την επιχείρηση του πατέρα του, την οποία διατήρησε με επιτυχία μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2004, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Έτσι έκλεισε ένας κύκλος 125 χρόνων επαγγελματικής δραστηριότητας, με την μεσολάβηση τριών γενεών. Τρεις επίσης ήταν και οι χρήσεις του καταστήματος όλο αυτό το διάστημα. Ξεκίνησε από τον ιδρυτή του ως υαλοπωλείο, μετατράπηκε κάπου στα 1933 από τον Ιωάννη Αλεξάνδρου σε κατάστημα γενικού εμπορίου και το 1980 λειτούργησε από τον Δημήτριο Αλεξάνδρου ως κατάστημα παιδικών παιχνιδιών.
Η κατοικία της οικογένειας Αλεξάνδρου στα πρώτα χρόνια της παρουσίας της στη Λάρισα ήταν στην συνοικία Αρναούτ (Αγίου Αθανασίου), όπου κατοικούσε τότε το αρχοντολόϊ της Λάρισας. Αργότερα η οικογένεια του Ιωάννη Αλεξάνδρου μετακόμισε σε ενοικιαζόμενο οίκημα ιδιοκτησίας του γαιοκτήμονα Ζάνου, που βρισκόταν επί της οδού Παύλου Μελά. Το 1922 αγόρασε από τον υφασματέμπορο Αντωνιάδη που μετακόμισε στην Αθήνα, την σημερινή κατοικία επί της οδού Παπακυριαζή”.
Ο Θωμάς Κυριάκος επαναφέρει στις μνήμες μας την ιστορία ενός υπέροχου σπιτιού, το οποίο βρίσκεται επί της οδού Παπακυριαζή στο κέντρο της πόλης, ένα σπίτι που ορφάνεψε χθες, μα μένει εκεί για να συνδέει τις αναμνήσεις με το μέλλον…
Ήταν Μάρτιος του 2015. Διασχίζοντας την οδό Παπακυριαζή είχα την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να συναντήσω τυχαία στην αυλή του σπιτιού τον ιδιοκτήτη του τον κ. Αλεξάνδρου και να συνομιλήσω μαζί του.
Μου έκανε την τιμή να με ξεναγήσει στο σπίτι, κατασκευασμένο το 1911, με υπέροχο διάκοσμο, βγαλμένο από έργα εποχής. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι υπήρχε τέτοιο σπίτι στη Λάρισα.
Ο κ. Αλεξάνδρου, παλιός ιδιοκτήτης του νεοκλασσικού της οδού Βενιζέλου, απέναντι από το σημερινό Αρχαίο Θέατρο, υπήρξε για 52 χρόνια ο “παιχνιδάς” της πόλης, για 3 γενιές παιδιών.
Μου διηγήθηκε οικογενειακές ιστορίες και κάποια γεγονότα της Λάρισας. Μια τυχαία συνάντηση εξελίχθηκε σε μια μοναδική γνωριμία με έναν αριστοκράτη της παλιάς Λάρισας.
Σημείωση: Στο συγκεκριμένο σπίτι έγιναν ορισμένα γυρίσματα από την ιστορική ταινία “Παπαφλέσσας”.
