Κείμενο – Φωτο: Φανή Δουρδούρα // LarissaPess
Εμπειρία όπως και να’ χει μια επίσκεψη στο γοητευτικό Παρίσι και αν μη τι άλλο επιβεβλημένη μια επίσκεψη στο εμβληματικό Μουσείο του Λούβρου, με τη LarissaPress να επιχειρεί μια μικρή ξενάγηση στους χώρους του, που αποτελούν πόλο έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών κάθε χρόνο.
Το εκθαμβωτικό μουσείο του Λούβρου είναι γνωστό παγκοσμίως καθώς είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Άνοιξε τις πύλες του για το κοινό στις 8 Νοεμβρίου του 1793 και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης, μόλις το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολική έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες.
Η Μόνα Λίζα, η περίφημη Τζοκόντα, μονοπωλεί το ενδιαφέρον των εκατομμυρίων επισκεπτών του, αφού η φήμη του πίνακα αυξήθηκε όταν κλάπηκε στις 21 Αυγούστου του 1911 και συνεχίζει να είναι ένα από τα δημοφιλέστερα έργα στον κόσμο σήμερα. Το αριστούργημα της Αναγέννησης του Λεονάρντο Ντα Βίντσι που ακόμη μένει άλυτο το μυστήριο για το «χαμόγελό» της – αλλά και αν η απεικόνισή της είναι όντως ένα απλό πορτρέτο της γυναίκας του έμπορου ρούχων από την Βενετία, Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο -έχει υποστεί ζημιά από οξύ που έπεσε πάνω του, από πέτρες που εκσφενδονίστηκαν εναντίον του κι από πολλές ακόμα απόπειρες επίθεσης.
Οι τουρίστες που κατακλύζουν καθημερινά το μουσείο στο κέντρο του Παρισιού κάνουν τεράστιες ουρές μπρος στον πίνακα, «αδικώντας» παράλληλα τα χιλιάδες μοναδικά εκθέματά του, που δεν τυγχάνουν της ίδιας προσοχής.
Ακριβώς απέναντι από τον διάσημο πίνακα του Ντα Βίντσι βρίσκεται ένα ακόμη αριστούργημα, Ο Γάμος στην Κανά, του Πάολο Βερονέζε, που απεικονίζει το πρώτο θαύμα του Ιησού, ένας πίνακας που πολλές φορές περνάει απαρατήρητος από το κοινό…
Το έργο είναι βασισμένο στην περιγραφή του θαύματος που έγινε από τον Ιησού σε γάμο στην Κανά της Γαλιλαίας. Σύμφωνα με την εκεί περιγραφή ο Ιησούς, η μητέρα του και οι μαθητές του είχαν κληθεί στον γάμο. Από σφάλμα του υπεύθυνου μάλλον, το κρασί δεν έφθασε και κάποια στιγμή τελείωσε. Ο Ιησούς το πληροφορήθηκε από την μητέρα του («Οἶνον οὐκ ἔχουσιν») και φωνάζοντας τους υπηρέτες τους έδωσε εντολή να γεμίσουν έξι μεγάλες πέτρινες υδρίες με νερό. Όταν έγινε αυτό, ο Ιησούς τους είπε: «Ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ», καθώς ο Ιησούς είχε μόλις πραγματοποιήσει το πρώτο από τα επτά του θαύματα, την μετατροπή του νερού σε κρασί.
Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε τα μαγικά ελληνικά αγάλματα και τις 25 ελληνικές αίθουσες του μουσείου. Το Τμήμα Ελληνικών Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων του Λούβρου ιδρύθηκε το 1793 και καλύπτει το σύνολο του ελληνορωμαϊκού κόσμου της Μεσογείου. Πρόκειται για μια από τις ωραιότερες και πιο ολοκληρωμένες συλλογές αρχαίας ελληνικής τέχνης, με εκθέματα όπως ο Λαοκόων, που επιστράφηκε όμως το 1814 στην Ιταλία από όπου το είχε αφαιρέσει ο Ναπολέων.
Επεκτάθηκε όμως ξανά το μουσείο με την απόκτηση της συλλογής των Μποργκέζε και του Campana. Όταν ο Campana χρεωκόπησε, αγόρασε τη συλλογή του ο Ναπολέων Γ΄ και απέκτησε έτσι πάνω από 300 αρχαία αγάλματα Ελληνικά και ρωμαϊκά.
Το αγαπημένο μου ίσως σημείο στο μουσείο ήταν η Νίκη της Σαμοθράκης, που στέκει αγέρωχη και σε αιχμαλωτίζει όσο την παρατηρείς.
Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στον Ναό της Σαμοθράκης. Οι άλλες δύο εκτίθενται η μεν πρώτη, που αποτελεί ρωμαϊκό αντίγραφο και το βρήκαν Αυστριακοί αρχαιολόγοι, στο Μουσείο Kunsthistorisches Museum της Βιέννης και η δεύτερη, που βρέθηκε από την αμερικανική αποστολή του Karl Lehmann και της Phyllis Williams-Lehmann το 1949, στο αρχαιολογικό Μουσείο της Σαμοθράκης.
Ίσως η πιο συγκλονιστική στιγμή στους διαδρόμους του Λούβρου είναι όταν αντικρίζεις την Αφροδίτη της Μήλου, σε μια αίθουσα που το φως λούζει το σώμα της και παρατηρείς το μαρμάρινο άγαλμα που συνδυάζει αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα.
Η Αφροδίτη της Μήλου θεωρείται καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης. Άλλοτε θεωρείτο έργο του Πραξιτέλη, σήμερα όμως είναι σαφές ότι ο δημιουργός της είναι άλλος. Είναι σήμα κατατεθέν της Μήλου ή προσδιοριστικό στοιχείο του τουρισμού της και οπωσδήποτε ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα του Λούβρου.
Παράλληλα ένα ακριβές αντίγραφο από τις Καρυάτιδες βρίσκεται στην αίθουσα (La Salle des Cariatides) εκεί δηλαδή όπου εκτίθενται 59 έργα ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων.
Για την ιστορία, η αίθουσα πήρε ασφαλώς το όνομά της από τις τέσσερις γυναικείες φιγούρες που κοσμούν την είσοδο, έργα-ρέπλικες του γλύπτη Jean Goujon το 1550.
Στην ίδια αίθουσα βρίσκεται και η Ελληνίδα θεά Άρτεμις – η Νταϊάνα στους Ρωμαίους. Η Άρτεμις παρουσιάζεται εν δράσει, με το χιτώνα της κολλημένο στα γόνατα για να διευκολύνει το κυνήγι. Μια κάπα είναι ριγμένη στον αριστερό της ώμο και εφάπτεται για να δείξει τη δυνατή, αθλητική της σιλουέτα. Η κλασική, φυσική κουρτίνα των ρούχων της και η περήφανη μεγαλειότητά της υποδηλώνουν ότι το άγαλμα είναι από τη Δεύτερη Κλασική Περίοδο του 4ου αιώνα π.Χ.
Οι μαγικοί πίνακες του Ευγένιου Ντελακρουά βρίσκονται σε όλο το μουσείο, από τον πίνακα «La liberte guidant le peuple» (Η ελευθερία καθοδηγεί τον λαό) μέχρι τον πίνακα που συνδέθηκε με ένα αποτρόπαιο γεγονός που έμεινε στην Ιστορία «τη Σφαγή της Χίου».
Μέσα από τον πίνακά του «Η Σφαγή της Χίου» ο Ντελακρουά κατάφερε αρχικά να διχάσει το κοινό, λόγω της βαρβαρότητας της εικόνας, η οποία ωστόσο απεικονίζει την πραγματικότητα που βίωσαν οι κάτοικοι της Χίου, όμως στο τέλος το έργο του έγινε αποδεκτό.
Ένας από τους αγαπημένους μου πίνακες και ένας ύμνος προς τη γυναίκα η «Παρέμβαση των Γυναικών Σαβίνων» του Γάλλου ζωγράφου Jacques-Louis David, που δείχνει ένα θρυλικό επεισόδιο μετά την απαγωγή των γυναικών Sabine από την ιδρυτική γενιά της Ρώμης. Συγκεντρώνει την αγάπη που υπερισχύει των συγκρούσεων. Ο πίνακας θεωρήθηκε επίσης ως έκκληση προς τους ανθρώπους να επανενωθούν μετά το αιματοκύλισμα της επανάστασης.
Τέλος το μαρμάρινο γλυπτό που αναπαριστά στιγμιότυπο από τον δημοφιλή ελληνικό μύθο του Έρωτα και της Ψυχής, και συγκεκριμένα τη στιγμή που ο Έρωτας ξαναζωντανεύει την Ψυχή, είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα εκθέματα στο μουσείο του Λούβρου.
Η Ψυχή αναβιώνει με το φιλί του Έρωτα και το γλυπτό του Ιταλού Αντόνιο Κανόβα μαγνητίζει τους επισκέπτες και τους αφήνει να ονειρεύονται και να ερωτεύονται το μοναδικό αυτό μουσείο που δε χωρά στα βιβλία ιστορίας και ζωντανεύει εδώ, στη γειτονιά της Ευρώπης, τη Γαλλία.
