Ήταν τελικά τόσο εύκολο να αποσυμφορηθεί μια από τις πιο κεντρικές αρτηρίες της Λάρισας;
Άκρως ρητορικό το ερώτημα, με αφορμή την τοποθέτηση ή μάλλον την επανατοποθέτηση μετά από μερικά χρόνια κορυνών στην οδό Παπαναστασίου, ωστόσο δεν παύει να προκαλεί μια απάντηση δεδομένου πως χθες το απόγευμα, ημέρα Τετάρτη με ανοιχτή την αγορά της πόλης, η κυκλοφορία των οχημάτων επί της συγκεκριμένης οδού δεν θύμιζε σε τίποτα το παρελθόν.
Η ρητορικότητα του ερωτήματος ωστόσο δεν έγκειται στο τελικό αποτέλεσμα, το οποίο αφορά την ροή των αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης, αλλά στο γεγονός πως ποτέ δεν πρόκειται να αποσυμφορηθεί το κέντρο της Λάρισας, αν εξακολουθούν να μπαίνουν σε αυτό εκατοντάδες αμάξια Λαρισαίων την ίδια ώρα. Αν δηλαδή συνεχιστεί αυτό που συμβαίνει την ίδια σχεδόν ώρα στο κέντρο όλων των μεγάλων αστικών κέντρων στην Ελλάδα και όχι μόνο.
Αυτό που οφείλουμε να καταγράψουμε ωστόσο, μετά την απόφαση της νέας δημοτικής αρχής να επανατοποθετήσει τις κορύνες στους κεντρικούς δρόμους της Λάρισας, είναι η έμπρακτη διάθεση να μπει ένα τέλος στην αναρχία των σταματημένων με αλάρμ αυτοκινήτων, τα οποία και δημιουργούσαν το μπλοκάρισμα του κέντρου.
Αξίζει ωστόσο κανείς να αναρωτηθεί:
Χθες το βράδυ μπήκαν λιγότερα αυτοκίνητα στο κέντρο της πόλης απ’ ότι στο παρελθόν;
Η απάντηση φυσικά είναι αρνητική.
Επίσης, χθες το απόγευμα ξαφνικά κανείς εκ των οδηγών δεν είχε «δουλειά» που τον «υποχρέωνε» να βγάλει αλάρμ και να σταματήσει στη μέση της Παπαναστασίου;
Η απάντηση και πάλι είναι αρνητική.
Πολύ απλά, χθες το απόγευμα, τα ίδια αμάξια που τα οδηγούσαν οι ίδιοι οδηγοί δεν μπορούσαν να σταματήσουν εξαιτίας των κορυνών. Γι’ αυτό και δεν σταμάτησαν, γι’ αυτό και δεν προκλήθηκε το γνωστό «έμφραγμα» στο κέντρο.
Είναι αυτό η λύση του προβλήματος;
Όχι, είναι η απάντηση και είναι κατανοητή απ’ όλους.
Ακόμα και αν η πλειοψηφία των Λαρισαίων αποφασίσει με έναν μαγικό τρόπο να κινηθεί στο κέντρο της πόλης με τα πόδια, πάλι θα βρεθεί ο ικανός αριθμός αυτοκινήτων που θα το μποτιλιάρει. Κι αυτό επειδή ο αριθμός πλέον των Ι.Χ στη Λάρισα υπερβαίνει κατά πολύ τις συγκοινωνιακές δομές της πόλης.
Άρα;
Η απάντηση ίσως κρύβεται σε αυτό που σημείωσε στις δηλώσεις του χθες ο Θανάσης Μαμάκος: «Επιδιώκουμε μια πιο δημοκρατική διαίρεση του αστικού χώρου, με σκοπό κάτοικοι και επισκέπτες να απολαμβάνουν την εμπειρία της ζωντάνιας του κέντρου της Λάρισας. Οι πρώτες μας παρεμβάσεις στοχεύουν στη ρύθμιση προβλημάτων κυκλοφορίας και στάθμευσης των οχημάτων, ιδίως σε κεντρικές αρτηρίες, που οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια».
Δεν ξέρω πώς ακριβώς εννοεί ο δήμαρχος Λαρισαίων και οι συνεργάτες του την «δημοκρατική διαίρεση του αστικού χώρου». Φαντάζομαι πως αναφέρονται στα δικαιώματα των πεζών, των ποδηλατών και όλων των πολιτών που βρίσκονται στο κέντρο χωρίς το αυτοκίνητό τους, σε σχέση με εκείνους που οδηγούν.
Από τη στιγμή λοιπόν που η οριοθέτηση γίνεται με αναφορά στη «δημοκρατία», τότε το επόμενο που χρειάζεται είναι η αυστηρή αστυνόμευση με στόχο την τήρηση των κανόνων, η δημιουργία δημοτικών πάρκινγκ πλησίον του κέντρου και η ανάπτυξη νέων ποδηλατοδρόμων. Ταυτόχρονα θα μπορούσε να εξεταστεί και μια μορφή δημοτικής αστικής συγκοινωνίας.
Η νέα δημοτική αρχή δείχνει πως θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Αν αυτό γίνει συντονισμένα, με ενημέρωση και επιμονή, τότε ίσως όλα να αλλάξουν. Και λέω «ίσως» γιατί ο βασικός παράγοντας επιτυχίας δεν είναι όλα τα παραπάνω ή και πολύ περισσότερα σχέδια, αλλά η κουλτούρα των οδηγών, δηλαδή των πολιτών. Επειδή όμως αυτό είναι κάτι που χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο, και αρκετά μεγαλύτερη και πιο σύνθετη προσπάθεια, ας προχωρήσουν όλα τα υπόλοιπα. Με ταχύτητα και αυστηρότητα. Άλλωστε είναι γνωστό πως σε αυτή τη χώρα η έννοια της «δημοκρατίας» ορίζεται διαφορετικά από τον κάθε πολίτη και συνήθως σταματά εκεί που θίγεται το προσωπικό του βόλεμα…
