Της Ειρήνης Παπουτσή
Σχολιάστηκαν ευμενώς στη Λάρισα οι κοινές δράσεις των Μουσείων της με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Μουσείων και φυσικά η τελετή των εγκαινίων έκθεσης στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, στο πλαίσιό του. Και αν η παρουσία του υφυπουργού Πολιτισμού, Χρίστου Δήμα, δεν πέρασε απαρατήρητη, κάτι ανάλογο συνέβη και με τις αλλαγές που εύκολα διαπίστωνε κανείς στον χώρο, οι οποίες ωστόσο προκάλεσαν μάλλον αρνητικές αντιδράσεις και σχόλια στην πόλη.
Η αρχή έγινε από τον Νίκο Σκεντέρη, που ως παλιό μέλος και πρόεδρος των Φίλων της Πινακοθήκης, διατύπωσε διαδικτυακά τις απορίες του ως εξής: «Επειδή πήγα αργοπορημένος, πώς τιμήθηκε η μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη, στην οποία ήταν αφιερωμένα τα εγκαίνια της έκθεσης; Γιατί αντικαταστάθηκε στον περίβολο το «banner» με την ωραία αυτοπροσωπογραφία του Δημήτρη Κατσικογιάννη, αφιερωμένη στα 30 χρόνια από τον θάνατό του, με ένα όχι και τόσο καλαίσθητο, κατά τη γνώμη μου «banner», ένα τεράστιο «Μ» για τη γιορτή των Μουσείων;».
«Θέλω να πιστεύω πως δεν έχει σχέση με το ότι υπήρξαν δύο αριστεροί καλλιτέχνες», καταλήγει ο αν. καθηγητής Παιδιατρικής – Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Παιδιατρικής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, δίχως μέχρι ώρας να λάβει απαντήσεις, με την περίπτωση πάντως να μην είναι η μόνη, καθώς έργο του διεθνούς φήμης Έλληνα γλύπτη Takis (Παναγιώτης Βασιλάκης), που φιλοξενούνταν στο αίθριο του ισογείου, όπως και ένα ακόμη έργο, του γνωστού Λαρισαίου εικαστικού, Αστέρη Δημητρίου, «αποκαθηλώθηκαν» από τη θέση τους στην Πινακοθήκη.
Χαρακτηριστικό το έργο του Αστέρη Δημητρίου στα σκαλιά της Πινακοθήκης, προερχόμενο από την έκθεση με τίτλο «Η Μνήμη της Επανάστασης. Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί», η νέα εκδοχή της οποίας παρουσιάστηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, από τις 13 Οκτωβρίου έως τις 30 Νοεμβρίου 2018, μετά το πέρασμά της από το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης και την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών, σε μια συνδιοργάνωση του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη και της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, σε επιμέλεια του Ιστορικού της Τέχνης, Γιάννη Μπόλη.
Δίχως καμία διάθεση υποκατάστασης της αυστηρής ιστορικής μελέτης, η κεντρική ιδέα της έκθεσης αφορούσε στο να παρουσιαστεί το αφήγημα της Οκτωβριανής Επανάστασης μέσα από την προσέγγιση 78 σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών, οι οποίοι κλήθηκαν να δώσουν τη δική τους εκδοχή για τα σύμβολα, τις εικόνες και τους πρωταγωνιστές της, τα μηνύματα, τα συνθήματα, το πνεύμα, την ορμή και τον δυναμισμό της, τις διαστάσεις ενός από τα ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν την ιστορία του 20ού αιώνα.
Η έκθεση αγκαλιάστηκε τότε από τους φιλότεχνους, ενώ το έργο του Αστέρη Δημητρίου, που ξεχώρισε για τη δυναμική του, εντοπίστηκε «αποκαθηλωμένο» στην εικονιζόμενη θέση, με άγνωστη κατάληξη. Συγκυρία; Λόγοι συντήρησης ή κάτι άλλο; Θέλουμε να πιστεύουμε πως πειστικές απαντήσεις θα δοθούν από χείλη αρμόδια. Άλλωστε οι αλλαγές ανέκαθεν άνοιγαν τον διάλογο ή ακόμη και ενοχλούσαν ή «ξεβόλευαν». Αρκεί φυσικά να μη γίνονται για να γίνουν…