Της Ειρήνης Παπουτσή
ΦΩΤΟ: Δ. Καστανάρας // LarissaPress
Άφησε το αποτύπωμά της με τη δημιουργία ηλεκτρονικών εκπαιδευτικών βιβλίων και παιχνιδιών μα και του πρώτου ηλεκτρονικού νηπιαγωγείου στην Ελλάδα, που την περίοδο της πανδημίας και μέσω μιας συνεργασίας με την Περιφέρεια Θεσσαλίας ταξίδεψε παντού. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός η Τίνα Μιναρετζή, με σπουδές στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, λάτρης της επιστήμης της μα και πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό επιχειρεί στο πεδίο και με συνοδοιπόρους τα παιδιά υλοποιεί την ιδέα μιας διαδραστικής εμπειρίας ρομποτικής και οικολογίας.
Διαδραστική η έκθεση των εφευρέσεων παιδιών ηλικίας 4 – 15 ετών που φιλοξενήθηκε πρόσφατα στον χώρο της, με τη LarissaPress να έχει μια κουβέντα μαζί της επιχειρώντας να μάθει τα πως και τα γιατί μιας ιδέας που υλοποιήθηκε μέσα από διάλογο και πολύ παιχνίδι, καταφέρνοντας να εξάψει το ενδιαφέρον, τη φαντασία, το χιούμορ και τη δημιουργικότητα των παιδιών, μα και να… «παντρέψει» ταυτόχρονα τη ρομποτική με την οικολογία.
«Ο φόβος για τη δαιμονοποίηση της τεχνολογίας σε συνδυασμό με τις πλημμύρες στη Θεσσαλία ήταν αυτά που μου έδωσαν το πρώτο ερέθισμα, ενώ μέσα από τις κουβέντες με τα παιδιά και τις προτάσεις που προέκυψαν καταλήξαμε στην υλοποίηση μιας ιδέας με γνώμονα το γεγονός πως τα προβλήματα που δημιούργησε η τεχνολογία μπορεί να λύνονται τελικά μέσω της ίδιας!», περιγράφει η κ. Μιναρετζή ένα project πρωτότυπων μα και πλήρως υλοποιήσιμων ιδεών.
Ανακύκλωση, εξοικονόμηση ενέργειας, αντιμετώπιση ακραίων καιρικών φαινομένων και φύτευση έπεσαν ως ιδέες στο τραπέζι, με τους μικρούς εφευρέτες όχι μόνο να υλοποιούν τις ιδέες τους, μα και να τις… «βαφτίζουν» με χιούμορ, δημιουργώντας τη συνθήκη για τη λειτουργία τους.
Ένα ρομπότ που διαχωρίζει σκουπίδια, ένα σύστημα με πλακέτες και αισθητήρες υγρασίας εδάφους και φλόγας που ειδοποιεί για εκδήλωση πυρκαγιάς, ένα σύστημα φύτευσης μα και ένα ρομπότ – αγελάδα που μετρά επακριβώς εκλυόμενες ποσότητες μεθανίου κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας, με την Τίνα Μιναρετζή να μας ξεναγεί: «Για σκεφτείτε, ένα ρομπότ που διαχωρίζει σκουπίδια ή ειδοποιεί για περίπτωση φωτιάς ταυτόχρονα “προστατεύει” τον συνειδητό από τον ασυνείδητο πολίτη. Ας μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος με τα εργαλεία αισθάνεται πιο ισχυρός, ωστόσο εκτιμώ πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένος για να αντιμετωπίσει απειλές όπως η κλιματική αλλαγή», θα πει.
Τελικά μπορεί η τεχνολογία να δώσει απαντήσεις σε ζητήματα οικολογίας και κλιματικής κρίσης, επιμένω στην ερώτηση, με την κ. Μιναρετζή να σημειώνει πως η ίδια η τεχνολογία μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα που δημιούργησε, ενώ ο άνθρωπος από τη φύση του οδηγείται στην τεχνολογία για να διευκολύνει τη ζωή του.
«Το ανθρώπινο είδος επιβίωσε χάρις στην ικανότητά του να επισημαίνει και να αποφεύγει άμεσους κινδύνους. Αντιθέτως, η κλιματική κρίση και η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια απειλή που εκτυλίσσεται αργά παγκοσμίως. Ο εγκέφαλος μας δεν είναι φτιαγμένος για να ανταποκρίνεται σε κρίσεις που εκτείνονται πέρα από τη μέση διάρκεια ζωής του ανθρώπου. Συνεπώς δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αντιληφθούν το πόσο επικίνδυνη είναι η κλιματική αλλαγή».
«Τελικά όλα είναι θέμα παιδείας. Διαπιστωμένα υπάρχει τεράστιο έλλειμα γνώσης και παρωχημένος τρόπος εκμάθησης της έννοιας της οικολογίας. Την ώρα που δαιμονοποιούμε την τεχνολογία ουδείς δείχνει διατεθειμένος να σταματήσει την υπερκατανάλωση. Είναι τρομακτικό το γεγονός πως το φαγητό που πετιέται ετησίως αντιστοιχεί στο βάρος 10 εκ. γαλάζιων φαλαινών», συνεχίζει.
Και οι μικροί εφευρέτες πως υποδέχτηκαν την ιδέα και τί προτείνουν, ολοκληρώνω την κουβέντα μας, με την κ. Μιναρετζή να μας μιλά για τη δημιουργία 13 κατασκευών, που καταφέρνουν να ενώσουν την οικολογία και τη ρομποτική, έχοντας στόχο να ανακοπεί η οικολογική παρακμή που βιώνουμε.
«Όλα έγιναν μέσα από το παιχνίδι και τον διάλογο. Όλα τα ρομπότ αποτελούν πρωτότυπες ιδέες των παιδιών και τίποτα δεν προέκυψε από αντιγραφή. Είμαι αισιόδοξη και αν με ρωτάτε θεωρώ πως με την αλλαγή φιλοσοφίας και τη χρήση της τεχνολογίας θα προστατέψουμε το περιβάλλον και το σπίτι μας, τη Γη. Προτάσεις κάνουμε και κάτι μου λέει πως κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση», καταλήγει.