Η εσωκομματική διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ αποκτά εθνικά χαρακτηριστικά. Η δημοσκοπική πτώση της κυβέρνησης που αντανακλά την δυσφορία ενός μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος απέναντι στις πολιτικές της και η τάση αποσύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στα όσα πρόκειται να συμβούν στο εσωτερικό του Κινήματος.
Η Γραμματέας της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής Λαρίσης, κα Ευαγγελία Λιακούλη, μιλώντας στη LarissaPress ασπάζεται την παραπάνω διαπίστωση συντασσόμενη με την άποψη που εξέφρασε πρόσφατα ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης: Τώρα είναι η ώρα μας – Τώρα είναι η ευκαιρία της ρήξης με την δυστοπία που βιώνουμε.
Η ίδια τονίζει πως έχει κάνει την προσωπική της επιλογή, όσον αφορά το πρόσωπο του επόμενου προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ξεκαθαρίζει όμως πως “τα θεσμικά πρόσωπα δεν δικαιούνται να καθοδηγούν τα μέλη ή τους φίλους του Κινήματος σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Οι άνθρωποι της παράταξης έχουν κρίση και άποψη, θα επιλέξει ο καθένας με τα δικά του κριτήρια και με αυτό που νιώθει ότι του ταιριάζει και τον εκφράζει περισσότερο”.
Η κα Λιακούλη περιγράφει την κατάσταση που βιώνει σήμερα η χώρα και το πολιτικό σύστημα, μιλάει για την αυτοκριτική που γίνεται διαρκώς στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, εξηγεί για ποιον λόγο οι φετινές εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Κινήματος ανέδυαν ένα νοσταλγικό άρωμα, και ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την κατάσταση στη λαβωμένη Θεσσαλία.
Έχω κάνει την προσωπική επιλογή μου, με τα χαρακτηριστικά που εγώ θεωρώ ότι θα υπηρετήσουν την παράταξη, τον Τόπο μας και τους ανθρώπους μας με τον καλύτερο τρόπο
Κα Λιακούλη πριν λίγες μέρες το ΠΑΣΟΚ γιόρτασε 50 χρόνια ζωής. Ειπώθηκαν πολλά, γράφτηκαν ακόμα περισσότερα στα αφιερώματα που είδαν το φως της δημοσιότητας. Θα συμφωνήσω με την άποψη ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που σφράγισε τη Μεταπολίτευση, χωρίς ωστόσο να συμφωνώ με την άποψη πως η Μεταπολίτευση έχει τελειώσει. Αυτό γεννά σε μένα την εξής αντίφαση: Πώς γίνεται το κόμμα που σφραγίζει τη Μεταπολίτευση να μην μπορεί να πρωταγωνιστήσει εκ νέου; Τι είναι αυτό που φταίει;
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με τη διαπίστωσή σας, ότι η Μεταπολίτευση δεν έχει τελειώσει. Κατά την προσωπική μου θεώρηση των πραγμάτων, η Μεταπολίτευση έλαβε τέλος με τον δραματικό ερχομό των Μνημονίων. Κυριότερο δε σημείο αυτής της διαδικασίας ήταν η ακόμη επεισοδιακότερη διαχείριση των Μνημονίων, κυρίως από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που κι αυτός στο τέλος, ωστόσο, αποδέχθηκε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εκτός από αυτόν της Ευρώπης, του ευρώ και της ευρωπαϊκής κανονικότητας -και όχι της ψευδεπίγραφης, έτσι τουλάχιστον όπως την εννόησε, ευνοώντας ισχυρές οικονομικά μειοψηφίες και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, ο κ. Μητσοτάκης.
Σε σχέση με τον πρωταγωνιστικό ή όχι ρόλο του ΠΑΣΟΚ εφεξής, έχω να πω, πως ο πολιτικός χρόνος αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά πυκνός. Αφενός η ΝΔ χάνει ψηφοφόρους διαρκώς, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε έναν κυκεώνα εσωτερικής αμφισβήτησης του νέου αρχηγού του, με αποτέλεσμα να έχει απομείνει μια ‘’σκιά’’ του παλιού του εαυτού…
Μετά το πέρας των εσωκομματικών εκλογών, το ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των κεντρώων, όπως και των κεντροαριστερών πολιτών που για κάποια χρόνια φάνηκε να ‘’σαγηνεύτηκαν’’ από τις σειρήνες της δήθεν μετριοπάθειας του κ. Μητσοτάκη ή της ‘’λαϊκής αγωνιστικότητας’’ του κ. Τσίπρα. Όλοι αυτοί οι πολίτες αποτέλεσαν στο παρελθόν την πλειοψηφία του εκλογικού μας ακροατηρίου και εκτίμησή μου είναι πως από εδώ και στο εξής αποτελούν εν δυνάμει ψηφοφόρους μας, δίνοντάς μας εκ νέου ρόλο πρωταγωνιστικό, αφού εκ των πραγμάτων είναι πολύ δύσκολο να στραφούν σε ακραίους σχηματισμούς, είτε της αριστεράς, είτε της δεξιάς.
Είδα επίσης πως το «άρωμα» που αναδύθηκε στις εορταστικές εκδηλώσεις και συμπεριφορές των στελεχών σας να είναι νοσταλγικό. Πως μπορεί η νοσταλγία ενός ένδοξου, πολιτικά, παρελθόντος, να μετατραπεί σε ελπίδα για πολιτική κυριαρχία στο μέλλον;
Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, μισό αιώνα πριν, σήκωνε ψηλά την Ιδρυτική Διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, στην ιστορική πλέον εκείνη φωτογραφία, δεν κρατούσε στα χέρια του απλώς ένα άψυχο χαρτί. Ο Ανδρέας κρατούσε στα χέρια του τα λαϊκά όνειρα, που λαχταρούσαν να πάρουν “σάρκα και οστά”, ενώ παράλληλα μας δέσμευε όλους και όλες όσοι υπηρετούμε την παράταξη, απέναντι στην Ιστορία του Τόπου μας.
Παρότι στο ΠΑΣΟΚ είμαστε προφανώς περήφανοι για την Ιστορία μας, είμαστε ωστόσο εξίσου αποφασισμένοι τόσο για το παρόν μας, όσο και για το μέλλον μας. Συνεπώς, επιστρέφοντας κάθε 3η του Σεπτέμβρη στις ρίζες μας, δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να ερχόμαστε ξανά σε επαφή με την πρωτογενή, πολιτική ‘’ουσία’’ μας, με σύγχρονο όμως πρόσημο και καθαρή ματιά. Φέτος -50 χρόνια μετά την ιδρυτική μας Διακήρυξη- η ‘’ρετρό’’ διάθεση ήταν αναγκαία, εν είδει συνολικού απολογισμού της πορείας του Κινήματος. Αυτό δε μας εμπόδισε, ωστόσο, να δεσμευθούμε ακόμη περισσότερο στο ότι το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να υπηρετεί τη χώρα, ανήκοντας σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες, διαθέτοντας λύσεις ορθολογικές, μετρήσιμες και επεξεργασμένες, οι οποίες καθημερινά κατατίθενται υπόψη των πολιτών. Από αυτές και μόνο θα κριθούμε, και όχι από την οποιαδήποτε ‘’ρετρό’’ ή ‘’νοσταλγική’’ μας διάθεση ή ρητορική.
Και αναφέρομαι, βέβαια, στις προτάσεις μας, που πηγάζουν από τις βαθιές, πολιτικές μας ‘’ρίζες’’ στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, την πίστη μας στο κοινωνικό κράτος και την τιθάσευση των αδηφάγων διαθέσεων των αγορών, επ’ ωφελεία της πλειοψηφίας των πολιτών. Αυτές μας καθοδήγησαν και εξακολουθούν να μας καθοδηγήσουν, πρόσω ολοταχώς, και στο …δεύτερο μισό του ‘’αιώνα ΠΑΣΟΚ’’».
Κάποιοι ξεχνούν ότι όλοι όσοι θα επιλέξουν μεταξύ των υποψηφίων- ακόμη και διαφορετική από τη δική τους επιλογή, πάλι ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσουν
Σε λίγο καιρό το ΠΑΣΟΚ καλείται να εκλέξει ξανά Πρόεδρο. Έχετε αλλάξει αρκετούς προέδρους μέσα σε λίγα, σχετικά, χρόνια. Πιστεύετε πως το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι πρόβλημα του προσώπου που ηγείται;
Σίγουρα, τα προβλήματα του οποιοδήποτε πολιτικού σχηματισμού δεν εξαντλούνται στα πρόσωπα, αλλά στις ουσιαστικές προτάσεις και λύσεις που διαθέτουν για την αντιμετώπιση προβλημάτων που απασχολούν τους πολίτες της χώρας. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, τα πρόσωπα έχουν τη μεγάλη σημασία τους. Σκεφτείτε τι θα ήταν το ΠΑΣΟΚ, χωρίς τον Ανδρέα, τη Μελίνα, τον Γεννηματά ή τον Σημίτη ή η ΝΔ, χωρίς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ή τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη; Βεβαίως, δεν ζούμε στην εποχή των «μυθικών» προσωπικοτήτων και αυτό, λίγο-πολύ, το γνωρίζει τόσο το πολιτικό προσωπικό, όπως και οι πολίτες. Ακόμη και έτσι, όμως, ένα λιγότερο μυθικό ‘’πρόσωπο-φορέας’’ των συλλογικών επιδιώξεων της πλειοψηφίας των πολιτών σε μια συγκεκριμένη χρονική συγκυρία μπορεί, είτε να επιτύχει πολλά, είτε να ματαιώσει τις ελπίδες τους. Το βλέπουμε, άλλωστε, να συμβαίνει και τώρα μεταξύ των ψηφοφόρων της ΝΔ, οι οποίοι φυλλορροούν, τόσο εκλογικά, όσο και δημοσκοπικά, αφού διακατέχονται από το σύνδρομο της ‘’απομάγευσης’’ από τον κ. Μητσοτάκη, όπως συνέβη και στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, από τον κ. Τσίπρα, λίγα χρόνια νωρίτερα… Ναι λοιπόν, ο ηγέτης έχει ρόλο σημαντικό και σπουδαίο
Εσείς προσωπικά ποιον θα στηρίξετε για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ;
Όπως γνωρίζετε καλά, οι θεσμικές θέσεις συλλογικών οργάνων, απαιτούν ουδετερότητα, όταν πάσης φύσεως εκλογικές διεργασίες προκύπτουν. Παραμένοντας προς το παρόν, λοιπόν, Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και ενώ το έργο της Βουλής δεν σταματά, επειδή στο ΠΑΣΟΚ έχουμε αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου αρχηγού, οφείλω να σεβαστώ όλους τους υποψήφιους, ειδικά όταν μάλιστα στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την κοινοβουλευτική μου ομάδα και είναι καθημερινοί συνεργάτες μου. Βεβαίως, έχω κάνει την προσωπική επιλογή μου, με τα χαρακτηριστικά που εγώ θεωρώ ότι θα υπηρετήσουν την παράταξη, τον Τόπο μας και τους ανθρώπους μας με τον καλύτερο τρόπο, στη νέα εποχή, προτάσσοντας τη συλλογική αντίληψη στην άσκηση της εξουσίας και κυρίως τη διαβούλευση στη λήψη αποφάσεων. Να σημειώσω επίσης ότι όχι τώρα, αλλά πάντα, πίστευα, ότι τα θεσμικά πρόσωπα δεν δικαιούνται να καθοδηγούν τα μέλη ή τους φίλους του Κινήματος σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Οι άνθρωποι της παράταξης έχουν κρίση και άποψη, θα επιλέξει ο καθένας με τα δικά του κριτήρια και με αυτό που νιώθει ότι του ταιριάζει και τον εκφράζει περισσότερο. Δυστυχώς, κάποιοι ξεχνούν ότι όλοι όσοι θα επιλέξουν μεταξύ των υποψηφίων- ακόμη και διαφορετική από τη δική τους επιλογή, πάλι ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσουν! Αυτή είναι η στάση και η αντίληψη μου για το θέμα. Οποιαδήποτε άλλη στάση θα ήταν ξένη σε μένα και κυρίως θα έθετε σε κίνδυνο την αγαστή συνεργασία της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας και του σημαντικότερου καθήκοντος της, που δεν είναι άλλο από την ανάδειξη των κακώς κειμένων, όπως και των αντιπροτάσεών μας, απέναντι στα πεπραγμένα της κυβέρνησης της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη.
Το ΠΑΣΟΚ από τη συλλογική “βάσανο” των Μνημονίων και έπειτα, είναι ίσως το μόνο κόμμα, το οποίο προέβη σε εκτεταμένη και διαρκή αυτοκριτική
Υπάρχουν πολλοί, ανάμεσα τους κι εγώ, που πιστεύουν πως η εσωκομματική σας διαδικασία αποκτά εθνικά χαρακτηριστικά, μετά τα όσα συμβαίνουν στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Άκουσα προσεκτικά και τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη να τονίζει πως προκύπτει μια ιστορική ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ και πως δεν θα υπάρξουν πολλές ακόμα. Ποια η δική σας άποψη;
Και έτσι συμπληρώνεται και η απάντησή μου στην προηγούμενη ερώτησή σας, περί πρωταγωνιστικού ρόλου του ΠΑΣΟΚ εφεξής. Όντως, στην παρούσα πολιτική συγκυρία, όπως το θέτετε –δεν θα μπορούσα, να συμφωνήσω περισσότερο- η εσωκομματική μας διαδικασία αποκτά εθνικά χαρακτηριστικά. Και αυτό συμβαίνει, τόσο εξαιτίας της ολικής αδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει μια στιβαρή αξιωματική αντιπολίτευση, όσο και της ΝΔ να αποτελέσει από εδώ και στο εξής μια κυβέρνηση αξιώσεων για την πλειονότητα των πολιτών. Κρίθηκαν όλοι τους. Και περισσότερο τώρα -γιατί το τώρα έχει μεγαλύτερη σημασία- κρίθηκε η κυβέρνηση της ΝΔ σε πολλαπλά πεδία, όπως αυτό της ακρίβειας, της στήριξης της δημόσιας Παιδείας και Υγείας ή της διαχείρισης των πάσης φάσης κρίσεων, υγειονομικών ή αυτών που προκαλεί η Κλιματική Αλλαγή. Συνεπώς, συντάσσομαι και εγώ με τα όσα ο Κ. Σημίτης είπε: Τώρα είναι η ώρα μας – Τώρα είναι η ευκαιρία της ρήξης με την δυστοπία που βιώνουμε.
Αυτή τη στιγμή ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος φαίνεται πως στέκεται απέναντι στο πολιτικό σύστημα συνολικά. Πάρα πολλοί συμπολίτες μας αισθάνονται πως κανείς δεν μπορεί να τους ακούσει, να τους καταλάβει και να βρει τις λύσεις στα μεγάλα και μικρότερα προβλήματα. Αυτό συνιστά κίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία. Ωστόσο δεν βλέπουμε να αναπτύσσεται κανένας εσωκομματικός διάλογος, καμία πολιτική ζύμωση στο εσωτερικό των κομμάτων, ώστε να περιμένουμε πρωτοβουλίες και λύσεις. Δεν βλέπουμε ούτε αυτοκριτική. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Πράγματι, μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος επιλέγει σε κάθε νέα εκλογική αναμέτρηση, είτε σε εθνικές, είτε σε αυτοδιοικητικές, είτε στις ευρωπαϊκές εκλογές, να απέχει, με το φαινόμενο να αυξάνεται εκθετικά κάθε χρόνο. Αυτό έχει επισημανθεί από όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου και, πράγματι, όταν οι πολλοί,μετριοπαθείς και δημοκρατικοί πολίτες απέχουν της εκλογικής διαδικασίας, τα κόμματα είτε του δεξιόστροφου, είτε του αριστερόστροφου λαϊκισμού μοιάζουν να ‘’διογκώνονται’’, με ορατό τον κίνδυνο της διολίσθησης σε μία Δημοκρατία, όπου θα κυβερνά κάποιο ‘’άκρο’’, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (βλέπε Ιταλία, Ουγγαρία κοκ).
Για τη δε έλλειψη αυτοκριτικής που εσείς διαπιστώνετε και σε ό,τι αφορά τον πολιτικό σχηματισμό που εγώ συμμετέχω, δε μπορώ παρά να διαφωνήσω. Το ΠΑΣΟΚ από τη συλλογική ‘’βάσανο’’ των Μνημονίων και έπειτα, είναι ίσως το μόνο κόμμα, το οποίο προέβη σε εκτεταμένη και διαρκή αυτοκριτική, δεδομένου ότι πέρασε από τα πανίσχυρα ποσοστά αυτοδυναμίας των δεκαετιών 1980, 1990 και 2000,στη σχεδόν πλήρη εκλογική ‘’αποστέωση’’ του 2015. Ακόμη και μετά τα σχετικά επιτυχημένα εκλογικά ποσοστά των τελευταίων εκλογών, στην αρχή του φετινού καλοκαιριού, σε σχέση με τους κύριους πολιτικούς αντιπάλους μας, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, που απώλεσαν πάνω από το ήμισυ των ψηφοφόρων τους από τις εθνικές εκλογές του 2023, το ΠΑΣΟΚ έκανε εκτεταμένη ανάλυση του ‘’τις πταίει’’, με αποτέλεσμα την αναγκαστική ‘’φυγή προς τα εμπρός’’, μέσω των εσωκομματικών εκλογών.
Νιώθω ήσυχη την συνείδησή μου ότι δεν συμβιβάστηκα ποτέ, δεν σιώπησα και δεν αναλώθηκα στις καλές «δημόσιες σχέσεις»
Γυρίζετε συνεχώς το νομό της Λάρισας, ασκείτε, η αλήθεια είναι, μαχητική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Ποια είναι η κατάσταση στο νομό; Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και τι έχει να αντιπροτείνει το ΠΑΣΟΚ για όλα αυτά;
Παρότι διατελώ Γραμματέας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, συνάμα, παραμένω πρωτίστως βουλευτής Λάρισας και χαίρομαι που και εσείς το αναγνωρίζετε. Η κατάσταση στο νομό βρίσκεται στο ίδιο, δυστυχώς, σημείο με πριν από περίπου 365 ημέρες, όταν και η Θεσσαλία χτυπήθηκε από την ‘’τέλεια καταιγίδα’’ του Daniel, ενώ φέτος το καλοκαίρι από τη λειψυδρία, όπως και από την πανώλη.
Αγρότες και κτηνοτρόφοι εν αναμονή ακόμη των οριστικών αποζημιώσεών τους –που σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν δίκαιες, όταν και όπου καταβλήθηκαν- αγροτικά οδικά δίκτυα ‘’μπαλωμένα’’, αρδευτικά και δίκτυα αγροτικού ηλεκτρικού ρεύματος σε μαρασμό, ανακοινωμένα από την κυβέρνηση αντιπλημμυρικά έργα ξανα-‘’ανακοινώνονται’’, αφού ελάχιστα έχουν γίνει από τότε που πρώτη φορά εξαγγέλθηκαν, ήδη δηλαδή από τον ‘’Ιανό’’ του 2020.
Εξαιτίας όλων αυτών, οι Θεσσαλοί εκκινούν από μία εξαιρετικά μειονεκτική βάση, σε σχέση με τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους στην επικράτεια, οι οποίοι εδώ και μια τριετία –τουλάχιστον- μαστίζονται μαζί με τους Θεσσαλούς,από την ακρίβεια ακόμη και σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, την πανάκριβη ενέργεια ή από το κατακόρυφο κόστος παραγωγής στον πρωτογενή τομέα.
Λύσεις εύκολες, προφανώς, δεν υπάρχουν. Από την πρώτη στιγμή μετά τις πλημμύρες, ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ πρότεινε τη δημιουργία μιας task force με ευρωπαϊκή συνδρομή και τεχνογνωσία, προκειμένου η Ε.Ε. να καταστεί ουσιαστικός εταίρος στη διαδικασία της εκ βάθρων ανασυγκρότησης της πληγείσας Περιφέρειάς μας. Ο κ. Μητσοτάκης, ωστόσο, ανέλαβε τον ρόλο του ‘’σωτήρα’’ μόνος του, με ορατά πλέον τα αποτελέσματα της μοιραίας απόφασής του. Μετά τις θεομηνίες, ως αντιπολίτευση προτείναμε την αναδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού (υπουργεία, γενικές γραμματείες, κρίσιμες υπηρεσίες), με επίκεντρο τη Θεσσαλία, προκειμένου να γλιτώσουμε χρόνο, περιττές διαδικασίες και γραφειοκρατία. Η κυβέρνηση, όμως, επέμεινε στο παραδοσιακό αθηνο-κεντρικό μοντέλο διοίκησης, το οποίο παρά το ‘’φτιασίδωμα’’ του δήθεν επιτελικού κράτους,παραμένει αδρανές, αναποτελεσματικό και άδικο. Προτείναμε με παρεμβάσεις μας, την ενίσχυση με στελέχη κρίσιμων πόστων του ΕΛΓΑ, για τις αποζημιώσεις αγροτών και κτηνοτρόφων, του ΔΕΔΔΗΕ, για την ανάταξη των δικτύων, την ενίσχυση της αυτοδιοίκησης με επιπλέον πόρους και αρμοδιότητες, για τη γρήγορη ολοκλήρωση έργων αγροτικής οδοποιίας ή την ορθολογική διαχείριση των υδάτων.
Δυστυχώς, δεν εισακουστήκαμε σχεδόν σε τίποτα από όλα αυτά. Όχι τυχαία, το κυβερνητικό ‘’αφήγημα’’ ότι όλα είναι μέχρι στιγμής ‘’καλώς καμωμένα’’, ‘’ξηλώνεται’’ κάθε ώρα και κάθε λεπτό, παρά τις επισκέψεις του κ. Μητσοτάκη και των υπουργών του στη Θεσσαλία και βέβαια μόνο μεταξύ ‘’ομογάλακτων’’. Εφεξής, λοιπόν, ο κάθε πολιτικός φορέας ‘’θα δρέψει τους καρπούς’’ των πεπραγμένων και των προτάσεων που κατά καιρούς κατέθεσε, θα κριθεί ως προς την αποτελεσματικότητά τους από τους πολίτες και, βέβαια, θα λάβει εκλογικά αυτό που του αναλογεί…Προσωπικά, νιώθω ήσυχη την συνείδησή μου ότι δεν συμβιβάστηκα ποτέ, δεν σιώπησα και δεν αναλώθηκα στις καλές «δημόσιες σχέσεις» που έγιναν η σύγχρονη μάστιγα της πολιτικής…
