Σφοδρή αντιπαράθεση στη Βουλή προκάλεσε η αοριστολογία των απαντήσεων του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Δ. Σταμενίτη, στα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα που του έθεσε η Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και βουλευτής Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, σε σχέση με την ανάγκη άμεσης και δίκαιης αποζημίωσης των αμυγδαλοπαραγωγών του ν. Λάρισας, των οποίων το εισόδημα έχει καταποντιστεί την τελευταία τριετία, εξαιτίας της μειωμένης -έως και ανύπαρκτης σε πολλές περιπτώσεις- παραγωγής.
Ειδικότερα και όπως τόνισε η Ευαγγελία Λιακούλη, η Κλιματική “Κατάρρευση’’ -την οποία οι παραγωγοί αμυγδάλου της Λάρισας βιώνουν “από τη πρώτη γραμμή’’ και διαδοχικά, με τον Ιανό, τη Μήδεια, τους Daniel & Elias, αλλά και φέτος με τη δραματική ανομβρία του καλοκαιριού του 2024- καταστρέφει την παραγωγή τους και τους οδηγεί σε ζοφερές σκέψεις εγκατάλειψης μιας εμβληματικής, όσο και παραδοσιακής μέχρι πρότινος καλλιέργειας, η οποία στις ‘’καλές της ημέρες’’ καταλάμβανε το 1% της παγκόσμιας παραγωγής (!).
Παράλληλα, η βουλευτής προς επίρρωση των όσων υποστήριξε, κατέθεσε στην ηγεσία του ΥΠ.Α.Α.Τ. και 18σέλιδη, σχετική μελέτη του Καθηγητή Δενδροκομίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Πρόεδρου του τμήματος Γεωπονίας – Αγροτεχνολογίας, κ. Α. Παπαχατζή, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με τους Λαρισαίους παραγωγούς, προκειμένου να καταδειχθεί ότι η αναπλήρωση του εισοδήματος για την τελευταία καταστροφική 3ετία, με ενίσχυση οποιασδήποτε μορφής, όπως π.χ. de minimis, θα έπρεπε να είναι ύψους τουλάχιστον 680 ευρώ ανά παραγωγικό στρέμμα αμυγδαλιάς.
Παράλληλα, η Τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ υπογράμμισε πως τα κυβερνητικά ‘’ναι μεν, αλλά’’ έχουν εξαντλήσει προ καιρού την υπομονή των Λαρισαίων αμυγδαλοπαραγωγών, αφού καλούνται μόνοι τους να αντιμετωπίσουν:
-και την κατακόρυφη αύξηση του κόστους παραγωγής,
-και τις χαμηλές κυμάνσεις της τιμής του αμύγδαλου, οι οποίες δημιουργούν ερωτήματα για στρεβλώσεις στη λειτουργία της αγοράς ‘’από το χωράφι στο ράφι’’,
-και τις “αργόσυρτες’’ διαδικασίες του ΕΛΓΑ, οι μηχανισμοί του οποίου είναι απαρχαιωμένοι, το προσωπικό ελλιπές και ο Κανονισμός μη αντιπροσωπευτικός των νέων κλιματικών προκλήσεων,
-και βέβαια την χρονίζουσα άδικη, κυβερνητική πολιτική των «δύο μέτρων και των δύο σταθμών», αφού οι Λαρισαίοι αμυγδαλοπαραγωγοί δεν έλαβαν de minimis ενίσχυση, σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους από την “πολυ-υπουργοποιημένη’’ Μαγνησία.
Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης αφού ανέπτυξε το συνολικό κυβερνητικό “αφήγημα’’ περί δήθεν συνολικής “στήριξης’’ των αγροτών της χώρας -ένας ισχυρισμός που δεν επιβεβαιώνεται από κανένα στοιχείο της αγροτικής πραγματικότητας- άφησε ανοιχτό ένα “παράθυρο ελπίδας’’, λέγοντας πως αν οι Λαρισαίοι αμυγδαλοπαραγωγοί καταθέσουν ξανά αίτημα, αυτό θα “εξεταστεί εκ νέου’’ και εφόσον υπάρξει “δημοσιονομικός χώρος’’, ίσως η κυβέρνηση και να ανταποκριθεί στο αίτημα αυτό…
