Η γκαλερί σύγχρονης τέχνης Braggart Contemporary Gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση με τίτλο Truth/topos of dreams της εικαστικού Ελισάβετ Χελιδώνη σε επιμέλεια Γιάννη Μήτρου από τις 07 Φεβρουαρίου έως 04 Μαρτίου 2025, στο art box Παπακυριαζή 55 & Σκαρλάτου Σούτσου στη Λάρισα. Τα εγκαίνια θα γίνουν Παρασκευή 07 Φεβρουαρίου στις 19:30.
Η κυριαρχία των τεχνικών εικόνων ως μετάβαση στην εποχή του ψηφιακού ή αλλιώς στην «μηδενική διάσταση του ψηφίου » κατά Flusser, διαμορφώνει το ερώτημα για το κατά πόσο η ζωγραφική, το κολλάζ και γενικά η σύνθεση «παραδοσιακών εικόνων» λειτουργεί ως μέσο. Υπάρχουν όμως οι περιπτώσεις που το ερώτημα αντιστρέφεται. Δηλαδή το κατά πόσο το ψηφιακό μέσο δύναται να διαμορφώσει την «πυκνή» συνεκδοχή ενός κόσμου αναπαραστάσεων της αναπαράστασης του αληθούς; Ή αυτού που τελικά εμφανίζεται ως ένα σύνολο αναπαραστάσεων των τόπων που «κατοικεί» το υποκείμενο ως μια προβολή των κυρίαρχων λόγων που «κατασκευάζουν» τις πραγματικότητες. Η εγγραφή λοιπόν της συγκεκριμένης καλλιτέχνιδας σε ένα «παραδοσιακό» μέσο με τεχνικές που δηλώνουν εμμενή εργασία και κατάκτηση της αισθητικής μαστοριάς μας κάνουν να αναρωτηθούμε. Προς τι η παραγωγή τέτοιων εικόνων;
Με την εικαστική αρτιότητα και την επινοητική της σύνθεση η Χελιδώνη αναλαμβάνει με διακινδύνευση να αναδείξει το μέσο εκ νέου και άρα εργάζεται με μια προθετικότητα στραμμένη στο αισθητικό αποτέλεσμα; Ή μήπως όλο αυτό περιέχει τους όρους μιας υποκειμενικότητας η οποία ορίζεται μέσα από το ειρωνικό βλέμμα της; Είναι λοιπόν η περίπτωση που η γλώσσα του καλλιτέχνη αναδεικνύει την εν γένει αντίφαση της αλήθειας που βιώνει και επεξεργάζεται με συνθέσεις που υπονομεύουν την κοινωνική πραγματικότητα και συντάσσονται με την ουτοπική συνθήκη. Μια ουτοπία που εφάπτεται της ψυχικής γεωμετρίας σε σύνδεση πάντα με την κοινωνική αναπαράσταση του έξω στο μέσα. Και άρα του εσωτερικού και εξωτερικού τοπίου τα οποία συνδέονται άρρηκτα. Ως μια ανατροπή πάντα του επιβαλλόμενου λόγου που διαμορφώνει το κοινωνικό ως πραγματικό.
Θα λέγαμε λοιπόν πως το έργο της Ελισάβετ χαρακτηρίζεται από ομοιο-τοπίες που συνθέτουν τον «χώρο» της ύπαρξης μιας προσωπικής ουτοπίας η οποία αποστρέφεται την εξατομίκευση και αναζητά το συλλογικό ώστε να μεταφέρει το δικό της σύμπτωμα ως μια σχέση με το αληθές του έξω το οποίο δεν-παύει-να-υπάρχει ως το Άλλο μιας μοναδικής συνάντησης με το αληθινό που ανατροφοδοτεί όμως την φαντασιακή πραγματικότητα και το συμβολικό που παράγει το μέσο δίχως παύση. Αυτή η «παράβαση» της φουκωϊκής ετεροτοπίας με την ομοιοτοπία της καλλιτέχνιδας ανασυνθέτουν σχεδόν με προκλητικό τρόπο το ζήτημα της σχέσης μας σήμερα, με εκείνο που επέρχεται και αυτό που επήλθε.
Διοργάνωση: Braggart Contemporary Art Gallery
Επιμέλεια: Γιάννης Μήτρου
Εγκαίνια: Παρασκευή 07 Φεβρουαρίου 2025, στις 19:30