Του Άγγελου Προβιά
Η ανομβρία και η ξηρασία είναι δύο από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ελαιοπαραγωγοί. Η καλλιέργεια της ξερικής ελιάς, εκεί που το επιτρέπει το έδαφος, ξεπερνά τα παραπάνω εμπόδια καθώς δεν απαιτείται η άρδευση στην ευρύτερη διαδικασία.
Σε ένα χωριό κοντά στα Βόρεια της Πιερίας ο Δημήτρης και η οικογένεια του φύτεψαν πριν από μια δεκαετία σπόρους ξερικής ελιάς και πριν από έναν χρόνο πραγματοποίησαν την πρώτη τους συγκομιδή. Αποκορύφωμα ωστόσο ήταν φετινή χρόνια όπου από τα 180 δέντρα που έχουν στην κατοχή τους μάζεψαν 1,5 τόνους ελιές και βγάλανε 400 κιλά λάδι!
Και ενώ η καλλιέργεια και η παραγωγή ξερικής ελιάς έχει υιοθετηθεί από ένα μεγάλο ποσοστό των ελαιοπαραγωγών στο συγκεκριμένο χωριό, το τελικό προϊόν της οικογένειας του Δημήτρη διαφέρει αισθητά λόγω των βιολογικών καλλιεργητικών παρεμβάσεων αλλά και της ορθής λίπανσης του ελαιώνα.
«Οι ελιές που καλλιεργούμε είναι ξερικές και δεν επηρεάστηκαν από την ξηρασία και την ανομβρία» αναφέρει στη LarissaPress στην αρχή της συζήτησης, ο Δημήτρης (ο οποίος ευγενικά μας ζήτησε να μην γραφεί το επίθετό του), τοπικός ελαιοπαραγωγός.
«Η ποικιλία συγκεκριμένα είναι μια διασταύρωση Προδρόμου, Σκοτίνας και Κολινδρού και πρόκειται για μια ντόπια ελιά που χρονολογείται μέχρι και 2.000 χρόνια πριν, ενώ παράλληλα έχει αναπτύξει τρόπους άμυνας σε μια κοινή ασθένεια που αντιμετωπίζουν οι ελιές, το βερτιτσίλιο. Είχαμε μια αρκετά καλή σοδειά φέτος σε σχέση με την πρώτη συγκομιδή που κάναμε πριν έναν χρόνο που ήταν αισθητά μικρότερη.Σε αριθμούς μάλιστα από τα 180 δέντρα που βρίσκονται στο κτήμα μας μαζέψαμε 1,5 τόνους ελιές και βγάλαμε τουλάχιστον 400 κιλά ελαιόλαδο».
Βιολογικές καλλιεργητικές παρεμβάσεις στους ελαιώνες
«Στο στάδιο της καλλιέργειας πραγματοποιούμε ήπιες βιολογικές παρεμβάσεις.Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούμε βορδιγάλειους πολτούς ή αλλιώς γαλαζόπετρα που βοηθάει στην καταπολέμηση των ασθενειών των ελιών με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να είναι αγνότερο. Αποφεύγουμε ακόμη τις συμβατικές μεθόδους όπως το ράντισμα με roundup κάνοντας το προϊόν φιλικό στον καταναλωτή ενώ παράλληλα δεν επιβαρύνουμε και το έδαφος καθώς με αυτόν τον τρόπο δεν επηρεάζεται ο υδροφόρος ορίζοντας» τονίζει ο νεαρός ελαιοπαραγωγός.
Πού στηρίζεται η διαφοροποίηση
«Για την μείωση των εργατοωρών και γενικότερα την εξοικονόμηση χρόνου βλέπουμε σε αρκετές περιπτώσεις να χρησιμοποιείται η μέθοδος roundup ωστόσο εμείς επιμένουμε σε πιο βιολογικές μεθόδους. Για την λίπανση του ελαιώνα ρίχνουμε οργανικά λιπάσματα όπως είναι η κοινή κοπριά αλλά και περιττώματα από κοτόπουλα ενώ για το κόψιμο των χόρτων χρησιμοποιούμε μισινέζα ή χορτοκοπτικό για να μην υπάρχει υπολειμματικότητα της ελιάς και συνάμα του λαδιού.Να αναφέρω ακόμη ότι δεν ραντίζουμε για δάκο, όταν όμως υπάρχει δάκος χρησιμοποιούμε δακοπαγιδες, οι οποίες περιέχουν μια γλυκαντική ουσία και το φάρμακο βρίσκεται εντός ενός μπουκαλιού που έλκει τον δάκο.Όταν βγει το λάδι αξίζει να σημειωθεί ότι το αφήνουμε να κατακάτσει και μετά γίνεται η μετάγγιση του σε δοχεία Inox και έτσι προκρίνεται η ποιότητα» επισημαίνει ο Δημήτρης.
Μάχη ελαιοπαραγωγών με τα σούπερ-μάρκετ
Η οικογένεια του Δημήτρη στο τέλος της συζήτησης μας κάνει ένα σχόλιο για την άνιση μάχη των τοπικών ελαιοπαραγωγών με τις μεγάλες αλυσίδες των σουπερμάρκετ:
«Ο τρόπος για να ανταγωνιστούμε το λάδι του σουπερμάρκετ όντας μια οικογένεια από ένα μικρό χωριό στην Πιερία είναι να εστιάσουμε στην αγνότητα του λαδιού έτσι ώστε να είναι η αιχμή του δόρατος για να μας επιλέξει κάποιος. Αυτό θέλουμε να πιστεύουμε ότι το έχουμε πετύχει σε έναν βαθμό, καθώς τα πρώτα αποτελέσματα απέδωσαν ένα θετικό δείγμα. Ας ελπίσουμε ακόμη ότι η γενικότερη κατάσταση με τις μέτριες φετινές σοδειές στην περιοχή θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον».
