Της Ειρήνης Παπουτσή
Πρωτόγνωρες καταστάσεις δείχνει να βιώνει η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, με την μέχρι πρότινος αντιπρόεδρό της, Κατερίνα Κόσσυβα, να υποβάλλει την παραίτησή της αφήνοντας ταυτόχρονα αιχμές στο πρόσωπο του προέδρου της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, Μάνου Στεφανίδη.
Κάνοντας λόγο για προβλήματα συνεργασίας αλλά και συμπεριφορές και πρακτικές που εκθέτουν την Πινακοθήκη και αντίκεινται στην αισθητική και την ηθική της, η κ. Κόσσυβα αναφέρεται ανοιχτά στην αντιπαράθεση του κ. Στεφανίδη με τη Συραγώ Τσιάρα, Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, σχολιάζοντας μάλιστα πως αυτή «ξεπερνάει τα όρια της προσωπικής αντιπαράθεσης και αποβαίνει εις βάρος της Πινακοθήκης», ενώ εξόχως ενδιαφέρουσα ήταν και η αντίδραση Στεφανίδη, που φρόντισε να της απαντήσει με… σχόλιο στην προσωπική της σελίδα στο facebook.
Σημειώνοντας τη «δυσάρεστη έκπληξή του» για την αιφνιδιαστική παραίτηση, αλλά και την «ακατανόητη ανάμειξη του ονόματός του σ’ αυτή» ο Μάνος Στεφανίδης ολοκληρώνει εκδηλώνοντας τη χαρά του «που, έστω κι έτσι, από το δικαίωμα μου και στην κριτική και στον διάλογο, ενεργοποιήθηκαν τόσο η ηθική όσο και η αισθητική σου (sic)».
«Άρα βρίσκεσαι σε καλό δρόμο!», καταλήγει ο κ. Στεφανίδης, ενώ αναλυτικά το σχόλιό του έχει ως εξής:
«Την τόσο δυσάρεστη έκπληξή μου από την αιφνίδια παραίτηση σου – και μάλιστα στο μέσο της τεράστιας προσπάθειας που απαιτείται για την αναδρομική του Διαμαντή Διαμαντόπουλου – μεγέθυνε η ακατανόητη ανάμειξη του ονόματος μου σ’ αυτή. Και μάλιστα συνδέοντας και τη νέα διευθύντρια της Πινακοθήκης, δηλαδή του μουσείου που υπηρέτησα επί 25 χρόνια.
Φαντάζομαι εννοείς την ανοιχτή επιστολή που έστειλα στην κ. Μενδώνη διαμαρτυρόμενος για την άρνηση εκ μέρους της ΕΠΜΑΣ να μάς δανείσει δύο έργα του Διαμαντόπουλου – παρά την συνήθη πρακτική ανάμεσα στα μουσεία – και υποστηρίζοντας ότι οι εθνικοί θησαυροί δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Σε τί διαφωνείς; Εκτός κι αν δεν έπρεπε κανείς να αντιδράσει στην προσβολή που έγινε και στη Δημοτική μας Πινακοθήκη και στο Δ.Σ και στον Δήμαρχο που τόσο μάς στηρίζει και που υπέγραψε το καθ’ όλα νόμιμο αίτημα.
Ειλικρινά Κατερίνα τί έχεις να μου καταλογίσεις από την συνεργασία μας; Ότι έφερα την δωρεά σχεδόν 50 έργων με κορωνίδα εκείνα του ζεύγους Κατζουράκη; Ότι έπεισα τον συλλέκτη κ. Καλογηράτο να συνεργαστεί δυναμικά για την έκθεση Φιλολάου; Ότι μαζί με τον κ. Γιαννούτσο στήσαμε την ημερίδα για τον Φιλόλαο πείθοντας τους κορυφαίους ιστορικούς τέχνης της χώρας για να συμμετάσχουν και εσύ εντελώς αδικαιολόγητα ματαίωσες; Ότι έχω καλέσει τους κορυφαίους Έλληνες συλλέκτες να μάς δανείσουν έργα του Τσαρούχη, του Μόραλη, του Μαυροΐδη, του Μπότσογλου, του Βασίλη Φωτόπουλου κ.λπ. για την προσεχή μας κορυφαία εκδήλωση; Ότι φέρνω παράλληλα και έκθεση του μυθικού Μάριου Πράσινου από την συλλογή του Γιώργου Κωστόπουλου η οποία μάλιστα πρόσφατα εξετέθη στην Δημοτική Πινακοθήκη Λευκωσίας;
Χαίρομαι πάντως που, έστω κι έτσι, από το δικαίωμα μου και στην κριτική και στον διάλογο, ενεργοποιήθηκαν τόσο η ηθική όσο και η αισθητική σου (sic). Άρα βρίσκεσαι σε καλό δρόμο!».