Η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια, ήταν ένα από τα πρόσωπα του ζωντανού επεισοδίου του Tennis Insider Club που έγινε στο Μαϊάμι όπου μίλησε μεταξύ άλλων για τις δυσκολίες του αθλήματος αλλά και την παραδοχή πως είναι ένα επάγγελμα που δεν γίνεται για πάντα.
Αναλυτικά:
«Είναι δύσκολο. Έπαιξα σε δυο ημιτελικούς Grand Slam και μετά απ’ αυτό ουσιαστικά δεν έχω μπει ποτέ ξανά στη δεύτερη εβδομάδα κάποιου Slam. Οι προσδοκίες πήγαν πολύ ψηλά και ξαφνικά χάνεις σε 1ο και σε 2ο γύρο, όλοι σε κριτικάρουν επειδή είσαι Top 5 παίκτρια και δεν μπαίνεις στη δεύτερη εβδομάδα, μετά αυτό μπαίνει στο κεφάλι σου και είναι δύσκολο να το διαχειριστείς. Το τένις είναι ένα πνευματικό άθλημα, είναι πολύ σημαντικό να έχεις στο περιβάλλον σου τους κατάλληλους ανθρώπους, να απομονώνονται όλες αυτές τις φωνές», είπε η Σάκκαρη στο podcast της Καρολίν Γκαρσία, όπου ήταν καλεσμένη για δεύτερη φορά, για ένα σπέσιαλ ζωντανό επεισόδιο, μαζί με τις Έλενα Ριμπάκινα και Τζασμίν Παολίνι.
«Είμαι περήφανη για όλα όσα έχω πετύχει. Προέρχομαι από μια μικρή χώρα χωρίς παράδοση στο τένις, πέρα από έναν-δυο παίκτες. Τώρα επέστρεψα από τραυματισμό, έκανα ένα διάλειμμα και είμαι χαρούμενη που είμαι ξανά στο court. Με βοήθησε που ήμουν για λίγους μήνες εκτός tour, δεν ταξίδευα και έκανα μια κανονική ζωή. Είμαι ευγνώμων που είμαι πίσω και κατά μια έννοια χαρούμενη που βιώνω ξανά την πίεση του tour», πρόσθεσε η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια όλων των εποχών.
Για τις δυσκολίες που έχει το τένις, ανέφερε: «Είναι πολύ απαιτητικό άθλημα. Ταξιδεύουμε κάθε εβδομάδα και υπάρχει πάντα πίεση, άλλοτε περισσότερη, άλλοτε λιγότερη. Είναι ένα εκπληκτικό σπορ, σου δίνει υπέροχες στιγμές, αλλά σου δίνει και πίκρες που πρέπει να διαχειριστείς».
Μίλησε ειδικότερα για τις δυσκολίες του να ταξιδεύεις όλο το χρόνο και να είσαι μακριά από τα αγαπημένα σου πρόσωπα και το σπίτι σου: «Για μένα είναι δύσκολο να είμαι μακριά, χάνεις τόσα πολλά γενέθλια… είμαι δεμένη με την οικογένειά μου. Ξέρω όμως πως είναι χαρούμενοι για εμένα που είμαι εκεί που είμαι και κάνω αυτό που κάνω. Το πιο σημαντικό είναι πως είναι περήφανοι για μένα και στο τέλος της ημέρας ξέρεις ότι έχεις τους σωστούς ανθρώπους στο σπίτι να σε περιμένουν αυτές τις λίγες εβδομάδες στο τέλος του χρόνου. Δεν θέλω όμως να ακουστώ κακομαθημένη. Εκτιμώ τη ζωή που κάνω ως τενίστρια, γιατί μένουμε σε καλά ξενοδοχεία, ταξιδεύουμε σε απίθανα μέρη, γνωρίζουμε διαφορετικές κουλτούρες. Ο μέσος άνθρωπος με μια καθημερινή δουλειά δεν θα μπορούσε πιθανότατα να δει όλα αυτά τα μέρη».
Ρωτήθηκε και για τον τραυματισμό της στον ώμο, που την άφησε εκτός τους τελευταίους μήνες της περσινής σεζόν: «Συνέβη στους Ολυμπιακούς. Κούρασα πολύ τον μυ και επίσης κάποια εξωαγωνιστικά πράγματα που συνέβησαν νομίζω ότι επηρέασαν τον τραυματισμό μου (σ.σ. πιθανή αναφορά στην ιστορία με τη σημαία για την οποία μίλησε στο NY times). Το λάθος μου ήταν ότι προσπάθησα να παίξω στο US Open, ενώ δεν είχα πιάσει ρακέτα ώσπου να φτάσω στη Νέα Υόρκη. Κοιτάζοντας πίσω, δεν θα έπρεπε να έχω παίξει, αλλά ήταν ο πρώτος μου τραυματισμός και δεν είχα εμπειρία. Επιδεινώθηκε στο US Open, οπότε αποφάσισα να τερματίσω τη σεζόν μου και να ζήσω μια κανονική ζωή αυτούς τους μήνες, να περάσω χρόνο με την οικογένειά μου, με τον σύντροφό μου, με τους φίλους μου».
Τέλος, στην ερώτηση για το ποια συμβουλή θα έδινε στον νεότερο εαυτό της, απάντησε: «Ήμουν πολύ τυχερή γιατί η μητέρα μου ήταν τενίστρια και πάντα μου έλεγε ότι πρέπει να απολαύσω την καριέρα μου, γιατί ώσπου να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου θα έχει τελειώσει! Εκείνη σταμάτησε στα 25 της, πολλά χρόνια πίσω, άλλες εποχές. Προσπαθώ να ακολουθήσω τη συμβουλή της, δεν το έχω πετύχει, αλλά σίγουρα προσπαθώ να κρατήσω τις ισορροπίες. Ακούγεται κλισέ, αλλά πρέπει να απολαμβάνεις περισσότερο το ταξίδι γιατί δυστυχώς είναι ένα επάγγελμα που δεν μπορείς να κάνεις για πάντα».
